Μανάχος ’κ’ επορώ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Σο ακρογιάλιν κάθουμαι,
νουνίζω, απονουνίζω
Μετρώ τ’ άγρι͜α κύματα,
ποτάμ’ τα δάκρυ͜α μ’ τρέχ’νε

Να ζω μαναχός ’κ’ επορώ,
χωρίς εσέν, θα βζήνω
Γιά έλα με τα κύματα
γιά ρούζω και σκοτούμαι

Ρωτώ την θάλασσαν, ρωτώ
την μαχανάν να λέει με
Ρωτώ τα λίβι͜α τ’ ουρανού
γιατί μακρά μ’ επήες;

Να ζω μαναχός ’κ’ επορώ,
χωρίς εσέν, θα βζήνω
Γιά έλα με τα κύματα
γιά ρούζω και σκοτούμαι

Κανείς ’κι λέει το γιατί,
κανείς ’κι απολογάται
Το κρίμαν έν’ η άλλ’ εγάπ’
τ’ επέρεν τα αχούλια σ’

Να ζω μαναχός ’κ’ επορώ,
χωρίς εσέν, θα βζήνω
Γιά έλα με τα κύματα
γιά ρούζω και σκοτούμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απολογάται	απαντά, αποκρίνεται
απονουνίζω	σκέφτομαι έντονα
αχούλια	μυαλά	akıl/ʿaḳl
βζήνω	σβήνω
γιά	είτε, ή	ya/yā
εγάπ’	αγάπη
έν’	είναι
επέρεν	πήρε
επήες	πήγες
επορώ	μπορώ
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λίβι͜α	σύννεφα	λίβος<λείβω
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχός	μοναχός, μόνος
μαχανάν	δικαιολογία, άλλοθι	bahane/bahāne<vahānag (μεσ.περσ.)
νουνίζω	σκέφτομαι
ποτάμ’	ποτάμι
ρούζω	πέφτω, ρίπτω
σκοτούμαι	σκοτώνομαι
τρέχ’νε	τρέχουν