Προβολή Τραγουδιού
Κάποτε έρ’ται ατσάμωτος |
Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Γιάννης Σανίδης
Κάποτε έρ’ται ατσάμωτος, κάποτε χτενιμέντσα Μίαν λες έν’ κριματιστέρ’, μίαν τραελεμέντσα Εσύ μ’ αΐκον τερπιέν ντ’ εδώκε σε -ν- ο κύρη σ’ μεσανυχτί’ πώς έραζες έξ’ ας σο παραθύρι σ’; Ντό να ’φτάγω τον ανοιχτήν και όλτς τσοι προφητάδες; Σην ψ̌η μ’ εξέρω ντο θ’ ανοί͜εις λογιών - λογιών γεράδες Άμον ντο κρούεις εσύ σο νου μ’ γίνουμαι κι όλιον κλαίγω Άκ’σον, πουλί μ’, πώς τραγωδώ και ντό λογόπα λέγω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αΐκον | τέτοιο/α | ||
άκ’σον | (προστ.) άκουσε | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ανοί͜εις | ανοίγεις | ||
ανοιχτήν | μάντη, χαρτομάντη | ||
ατσάμωτος | χωρίς πλεξούδες (τσάμι͜α), με λυτά μαλλιά | ||
γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
γίνουμαι | γίνομαι | ||
εδώκε | έδωσε | ||
έν’ | είναι | ||
έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
έραζες | πηδούσες με ορμή | ἀράσσω | |
έρ’ται | έρχεται | ||
κριματιστέρ’ | αξιολύπητος/η/ο | ||
λογόπα | λογάκια | ||
μεσανυχτί’ | την ώρα του μεσονυχτίου | ||
μίαν | μια φορά | ||
όλιον | όλο, ολόκληρο | ||
όλτς | όλους | ||
τερπιέν | εκπαίδευση, ανατροφή, καλοί τρόποι | terbiye | |
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
τραελεμέντσα | χαϊδεμένη, που την καλοπιάνουν, που της γλυκομιλούν | ||
τσοι | τους/τις | ||
’φτάγω | (ευτάγω) κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
χτενιμέντσα | χτενισμένη | ||
ψ̌η | ψυχή |