Προβολή Τραγουδιού
Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ έχ’ν’ ατα |
Ση γερά μ’, γεράν ένοιξεςΣτιχουργοί: Ανέστης Μωυσής
Συνθέτες: Νίκος Τριανταφυλλίδης
Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής
Εμέν, μάνα, κατηγορούν, εμέν κανείς ’κι θέλ’ με! Μάνα, θα έρχεται καιρός για τ’ εμέν όλ’ θα λέγ’νε Εκάεν το καρδόπο μου, εέντονε καρβώνι ’Κ’ εκάεν ας σο άψιμον, ας ση σεβντάν τ’ εσόν -ι Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α έχ’ν’ ατα να τερούν και δεβάζ’νε Εσύ, πουλόπο μ’, έ͜εις ατα και την ψ̌η μ’ κομματι͜άζ’νε Ο κύρης κατακέφαλος, η μάνα σ’ άμον κάντζ̌α Πουλί μ’, τα νοστιμάδας ι-σ’ μη κρατείς ατα μάντζ̌ι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ατα | αυτά | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| δεβάζ’νε | διαβάζουν, περνούν, πηγαίνουν κπ/κτ κάπου | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εέντονε | έγινε | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έχ’ν’ | έχουνε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάντζ̌α | γάντζος, άγκιστρο, το γαμψό νύχι όρνιου μτφ. η πονηρή και καταφερτζού γυναίκα | kanca<ganzo (βενετ.)<γαμψός ή ganskyos=κλαδί (πρωτοκελτικά) | |
| καρβώνι | κάρβουνο | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κατακέφαλος | ο στραμμένος προς τα κάτω, απότομος κατήφορος, μεταφ. παμπόνηρος | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λέγ’νε | λένε | ||
| μάντζ̌ι͜α | άγουρα, ανώριμα | ||
| νοστιμάδας | νοστιμιές | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σεβντάν | αγάπη, έρωτα | sevda/sevdā | |
| τερούν | κοιτούν | ||
| ψ̌η | ψυχή |
