Προβολή Τραγουδιού
Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α σ’ έχ’ν’ ατα
Σην γερά μ’, γεράν ένοιξεςΣτιχουργοί: Ανέστης Μωυσής
Συνθέτες: Νίκος Τριανταφυλλίδης
Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής
Εμέν, μάνα, κατηγορούν, εμέν κανείς ’κι θέλ’ με! Μάνα, θα έρχεται καιρός για τ’ εμέν όλ’ θα λέγ’νε Εκάεν το καρδόπο μου, εέντονε καρβώνι ’Κ’ εκάεν ας σο άψιμον, ας ση σεβντάν τ’ εσόν -ι Αρνί μ’, τ’ ομμάτι͜α έχ’ν’ ατα να τερούν και δεβάζ’νε Εσύ, πουλόπο μ’, έ͜εις ατα και την ψ̌η μ’ κομματι͜άζ’νε Ο κύρης κατακέφαλος, η μάνα σ’ άμον κάντζ̌α Πουλί μ’, τα νοστιμάδας ι-σ’ μη κρατείς ατα μάντζ̌ι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
| ατα | αυτά | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| δεβάζ’νε | διαβάζουν, περνούν, πηγαίνουν κπ/κτ κάπου | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εκάεν | κάηκε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| έχ’ν’ | έχουνε | ||
| ’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κάντζ̌α | γάντζος, άγκιστρο, το γαμψό νύχι όρνιου μτφ. η πονηρή και καταφερτζού γυναίκα | kanca | |
| καρβώνι | κάρβουνο | ||
| καρδόπο | καρδούλα | ||
| κατακέφαλος | ο στραμμένος προς τα κάτω, απότομος κατήφορος, μεταφ. παμπόνηρος | ||
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| λέγ’νε | λένε | ||
| μάντζ̌ι͜α | άγουρα, ανώριμα | ||
| νοστιμάδας | νοστιμιές | ||
| όλ’ | όλοι/α | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τερούν | κοιτούν | ||
| ψ̌η | ψυχή |