Το τσουχαβελοσπόγγισμα σ’

Προβολή Τραγουδιού

Όσα φοράς ση μαχαλά σ’
έρχουμ’νε και -ν- ετέρ’να
Έλεπα σε -ν- από μακρά,
να έφευα ’κ’ εθέλ’να

Το τσουχαβελοσπόγγισμα σ’,
πουλί μ’, χαβεζλεεύω
Τα παστρικοδουλείας ι-σ’
αρ’ εγώ να λελεύω!

Και -ν- όπου πάω αγαπώ,
όθεν έμορφα, στέκω
Και -ν- από πολλούς έκ’σα το
πως εγώ, Θεόν ’κ’ έχω!

’Κι κάθουμαι, ’κι πορπατώ,
’κι τρώγω, ’κι κοιμούμαι
Μόνον πίνω και τραγωδώ
και σεβντάδες θυμούμαι

Π’ αγαπούνε και ’κ’ επορούν
να παίρ’νε ατό ντο θέλ’νε
Καλλίον να μη ’ίνουνταν,
τσ̌άπαν έρχουν και φεύ’νε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
εθέλ’να	ήθελα
έκ’σα	άκουσα
έλεπα	έβλεπα
έμορφα	όμορφα
επορούν	μπορούν
έρχουμ’νε	ερχόμουν
έρχουν	έρχονται
ετέρ’να	κοιτούσα
έφευα	έφευγα
θέλ’νε	θέλουν
θυμούμαι	θυμάμαι
’ίνουνταν	γίνονταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καλλίον	(επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμαι	κοιμάμαι
λελεύω	χαίρομαι
μακρά	(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαχαλά	γειτονιά	mahalle/maḥalle
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όσα	όσες φορές
παίρ’νε	παίρνουν
πορπατώ	περπατάω
σεβντάδες	έρωτες	sevda/sevdā
τραγωδώ	τραγουδάω
τσ̌άπαν	τζάμπα, δωρεάν, μάταια	caba/cabāˀ
τσουχαβελοσπόγγισμα	καθάρισμα με το τσουχαβέλι (μεγάλη σκούπα από κλαδιά θάμνων)
φεύ’νε	φεύγουν
φοράς	φορές
χαβεζλεεύω	απολαμβάνω κτ, γουστάρω	heveslenmek