Προβολή Τραγουδιού
Οι ανθρώπ’ εγουτούρεψαν |
Στιχουργοί: Ανέστης Μωυσής
Συνθέτες: Ανέστης Μωυσής
Καλλιτέχνες: Ανέστης Μωυσής
Οι ανθρώπ’ εγουτούρεψαν, ο Θεόν πα ’κι θέλ’ μας [γιαρ/γιαρ-γιαρ] Πασ̌τάν ενέσπαλαμ’ Ατον και ούλτς θα πακλαεύ’ μας [νέι] Ν’ αηλί εμέν και βάι εμέν, ν’ αηλί εμέν ατώρα [γιαρ/γιαρ-γιαρ] Πώς έρθεν και -ν- εκόνεψεν και τη θανάτ’ η ώρα; [γιαρ/γιαρ-γιαρ] ’Κι φοούμαι τον θάνατον, ’κι τσ̌ούζω ντ’ αποθάνω [γιαρ/γιαρ-γιαρ] Εγώ νουνίζω, πουλόπο μ’, αρ’ εσέν ντο θα χάνω [γιαρ] Αν ’ποθάνω, λελεύω σας, εμέν βαθέα θάψτεν [γιαρ] Κι όντες κρούω σο νουν εσουν έναν κερόπον άψτεν [γιαρ] Ο ήλιον τ’ εμόν το ταφίν μη κρούει ατο από ώρας [γιαρ/γιαρ-γιαρ] Βάλτεν παχ̌έα δεντρόπα να ’φτάγ’νε με -ν- εβόρας [γιαρ]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
ανθρώπ’ | άνθρωποι | ||
αποθάνω | πεθαίνω | ||
ατώρα | τώρα | ||
άψτεν | (προστ.) ανάψτε | ||
βαθέα | βαθιά | ||
γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
δεντρόπα | δεντράκια | ||
εβόρας | σκιές, δροσερά μέρη | ||
εγουτούρεψαν | λύσσαξαν, έκαναν αταξίες, ξεσάλωσαν | kudurmak | |
εκόνεψεν | εγκαταστάθηκε, φώλιασε, προσγειώθηκε | konmak | |
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
ενέσπαλαμ’ | ξεχάσαμε | ||
έρθεν | ήρθε | ||
εσουν | σας | ||
θάνατον | θάνατος | ||
κερόπον | κεράκι | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κρούει | χτυπάει | κρούω | |
κρούω | χτυπώ | ||
λελεύω | χαίρομαι | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
νουνίζω | σκέφτομαι | ||
όντες | όταν | ||
ούλτς | όλους | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πακλαεύ’ | εκκαθαρίζω/ει, ξεφορτώνομαι/εται μτφ. εξαφανίζω/ει, αφανίζω/ει | paklamak | |
πασ̌τάν | ολωσδιόλου, εντελώς | baştan | |
παχ̌έα | παχιά | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
ταφίν | τάφος | ||
τσ̌ούζω | λυπάμαι, συμπονώ | σίζω | |
φοούμαι | φοβάμαι | ||
’φτάγ’νε | (ευτάγ'νε) κάνουνε, φτιάχνουνε | εὐθειάζω | |
ώρας | ώρες |