Προβολή Τραγουδιού
Σ̌ουμπουλίτσα μ’ έλα-έλα |
Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Σ̌ουμπουλίτσα μ’, έλα-έλα, εσέν αγαπώ Για τ’ εσέναν παλαλούμαι, [γιαβρί μ’, πουλί μ’] άλλο ’κι κρατώ⇋ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] εσέν αγαπώ Για τ’ εσέναν παλαλούμαι, άλλο ’κι κρατώ Τα νεότητα διαβαίν’νε ’κι κλώσκουν οπίσ’ Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’, [γιαβρί μ’, πουλί μ’] όσον έν’ νωρίς⇋ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] ’κι κλώσκουν οπίσ’ Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’ όσον έν’ νωρίς Τα παράδες και τα πλούτη μη κομπών’νε εμάς Όντες έρ’ται εκείνο η ώρα [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] ’κι γλυτών’νε μας⇋ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] μη κομπών’νε εμάς Όντες έρ’ται εκείνο η ώρα ’κι γλυτών’νε μας Σ’ αούτο τον κόσμον, πουλί μ’, είμες μουσαφίρ’ Άμον ντ’ έρθαμε θα πάμε [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] ασ’ έναν γεφύρ’⇋ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] είμες μουσαφίρ’ Άμον ντ’ έρθαμε θα πάμε ας έναν γεφύρ’ Βραδύν’ και μερών’, τρυγόνα μ’, κι η ζωή τελέν’¹ Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] εκεί τιδέν ’κ’ έν’⇋ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] η ζωή τελέν’¹ Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν, εκεί τιδέν ’κ’ έν’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] η ζωή τελέν’¹ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] έλα μετ’ εμέν Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν, εκεί τιδέν ’κ’ έν’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] έλα μετ’ εμέν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αούτο | αυτό/ή | ||
ασ’ | από | ||
βραδύν’ | βραδιάζει | ||
γεφύρ’ | γέφυρα, γεφύρι | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
γλυτών’νε | γλυτώνουν | ||
διαβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
είμες | είμαστε | ||
εκλώστεν | γύρισε, επέστρεψε | ||
έμπα | (προστ.) μπες | ||
έν’ | είναι | ||
έρθαμε | ήρθαμε | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώσκουν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
κομπών’νε | εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν | κομβόω | |
μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
μουσαφίρ’ | επισκέπτες, περαστικοί | misafir/musāfir | |
νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
όντες | όταν | ||
οπίσ’ | πίσω | ||
παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
παράδες | λεφτά, χρήματα | para/pāre | |
σ̌ουμπουλίτσα | αυτή που είναι σα ζουμπούλι | sümbül/sunbul | |
τελέν’ | (μεταβ.) τελειώνω/ει κτ | ||
τιδέν | τίποτα | ||
τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας |
¹ Ορθότερη χρήση της παθητικής «τελείται» αντί του «τελέν’». Στην νεοελληνική η απόδοση είναι και στα δύο τελειώνει (μεταβατικό/αμετάβατο)