Προβολή Τραγουδιού
Σ̌ουμπουλίτσα μ’ έλα-έλα
Εγώ είμαι ας σον ΠόντονΣτιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Σ̌ουμπουλίτσα μ’, έλα-έλα, εσέν αγαπώ Για τ’ εσέναν παλαλούμαι, [γιαβρί μ’, πουλί μ’] άλλο ’κι κρατώ Για τ’ εσέναν παλαλούμαι, άλλο ’κι κρατώ Σ̌ουμπουλίτσα μ’, έλα-έλα, εσέν αγαπώ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] εσέν αγαπώ Για τ’ εσέναν παλαλούμαι, άλλο ’κι κρατώ Τα νεότητα διαβαίν’νε ’κι κλώσκουν οπίσ’ Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’, [γιαβρί μ’, πουλί μ’] όσον έν’ νωρίς Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’ όσον έν’ νωρίς Τα νεότητα διαβαίν’νε ’κι κλώσκουν οπίσ’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] ’κι κλώσκουν οπίσ’ Έλα έμπα σ’ εγκαλιόπο μ’ όσον έν’ νωρίς Τα παράδες και τα πλούτη μη κομπών’νε εμάς Όντες έρ’ται εκείνο η ώρα [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] ’κι γλυτών’νε μας Όντες έρ’ται εκείνο η ώρα ’κι γλυτών’νε μας Τα παράδες και τα πλούτη μη κομπών’νε εμάς [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] μη κομπών’νε εμάς Όντες έρ’ται εκείνο η ώρα ’κι γλυτών’νε μας Σ’ αούτο τον κόσμον, πουλί μ’, είμες μουσαφίρ’ Άμον ντ’ έρθαμε θα πάμε [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] ας έναν γεφύρ’ Άμον ντ’ έρθαμε θα πάμε ας έναν γεφύρ’ Σ’ αούτο τον κόσμο, πουλί μ’, είμες μουσαφίρ’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] είμες μουσαφίρ’ Άμον ντ’ έρθαμε θα πάμε ας έναν γεφύρ’ Βραδύν’ και μερών’, τρυγόνα μ’, κι η ζωή τελέν’¹ Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] εκεί τιδέν ’κ’ έν’ Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν, εκεί τιδέν ’κ’ έν’ Βραδύν’ και μερών’, τρυγόνα μ’, κι η ζωή τελέν’¹ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] η ζωή τελέν’¹ Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν, εκεί τιδέν ’κ’ έν’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] η ζωή τελέν’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] έλα μετ’ εμέν Ας σον Άδ’ κανείς ’κ’ εκλώστεν, εκεί τιδέν ’κ’ έν’ [ωφ, ωφ, ωφ, ωφ] έλα μετ’ εμέν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ||
| αούτο | αυτό/ή | ||
| βραδύν’ | βραδιάζει | ||
| γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκλώστεν | γύρισε, επέστρεψε | ||
| έμπα | μπες (προστ.) | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθαμε | ήρθαμε | ||
| έρ’ται | έρχεται | ||
| ’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
| κλώσκουν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| κομπών’νε | εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν | κομβόω | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μουσαφίρ’ | επισκέπτες, περαστικοί | misafir/musāfir | |
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| όντες | όταν | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| παράδες | λεφτά, χρήματα | para/pāre | |
| σ̌ουμπουλίτσα | αυτή που είναι σα ζουμπούλι | sümbül/sunbul | |
| τελέν’ | τελειώνω/ει κτ (μεταβ.) | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας |
¹ Ορθότερη χρήση της παθητικής «τελείται» αντί του «τελέν’». Στην νεοελληνική η απόδοση είναι και στα δύο τελειώνει (μεταβατικό/αμετάβατο)