Σον καθαέναν άνθρωπον

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Πιπερίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

expand_content

Σον καθαέναν άνθρωπον
σο κατσίν έν’ γραμμένον
Η τύχη ατ’, το ριζικόν
βαθέα ριζωμένον

Ολόεν ζωήν κετσ̌ινεύ’
πέλκια στέκ’ σα ποδάρι͜α τ’
Και έχ̌’ ομούτι͜α ατός πολλά
ν’ ευρήκ’ τα εχτιπάρι͜α τ’

Ολόεν ζωήν πολεμά
να μη χάν’ το ναμούσ’ν ατ’
Νουνίζ’ και κάποτε τ̌αγκεύ’
αλάι μαλάι ο νους ατ’

Θέλ’, ’κ’ επορεί να χ̌αίρεται,
ο Χάρον ση ζωήν ατ’
Μανάχον ο Θεόν ορίζ’
πότε θα παίρ’ την ψ̌ην ατ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλάι μαλάι	όλo/α μαζί, εξολοκλήρου	alay malay
ατός	αυτός
βαθέα	βαθιά
έν’	είναι
επορεί	μπορεί
ευρήκ’	βρίσκω/ει
έχ̌’	έχει
εχτιπάρι͜α	αξιοπρέπεια, κύρος, αξιοπιστία	itibar/iʿtibār
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καθαέναν	καθένα
κατσίν	πρόσωπο, μέτωπο
κετσ̌ινεύ’	βιοπορίζεται, βγάζει τα προς το ζην	geçinmek
μανάχον	(έναρθρο) μοναχός, μοναχό, (επίρρ) μόνο/μοναχά
ναμούσ’ν	τιμή, υπόληψη, εντιμότητα	namus/nāmūs<νόμος
νουνίζ’	σκέφτεται
ολόεν	ολόκληρο/η
ομούτι͜α	ελπίδες	umut
παίρ’	παίρνω/ει
πέλκια	ίσως να, πιθανόν να, μπας και (με την ελπίδα να συμβεί)	belki (αραβ. bel+ περσ. ki)
ποδάρι͜α	πόδια
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
χάν’	χάνει, παύει να έχει, διώχνει
ψ̌ην	ψυχή