Προβολή Τραγουδιού

Λάχανα

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Πιπερίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Η σέβντα όνταν αρχινά
γάλι͜α-γάλι͜α ν’ απλούται
Ριζών’, κλαδών’ και τσ̌ιτσ̌ακών’
κι ύστερα φανερούται

Ότιναν θέλτς δέβα ’ρώτα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρι͜α σ’ εποίκες ατο,
[αμάν!] σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Φωτία καίει το καρδόπο μ’,
άψιμον καίει το ψ̌όπο μ’
Νύχταν χωρίς ξημέρωμαν
έν’ η ζωή, πουλόπο μ’

Ότιναν θέλτς δέβα ’ρώτα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρι͜α σ’ εποίκες ατο,
[αμάν!] σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Εγώ το κορίτσ’ ντ’ αγαπώ
σον κόσμον ’κι ταράζ’ α’
Έναν και μαναχόν έχ’ α’,
σα ξένα ’κι μονάζ’ α’

Ότιναν θέλτς δέβα ’ρώτα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρι͜α σ’ εποίκες ατο,
[αμάν!] σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Αρνί μ’, να κλαίγω κρίμαν έν’,
εσύ όντες κλαινί͜εις με
Τ’ εμά τα δάκρυ͜α είν’ πικρά,
άλλο μη τυραννί͜εις με

Ότιναν θέλτς δέβα ’ρώτα
σο πέραν τη μαχαλάν
Με τα χ̌έρι͜α σ’ εποίκες ατο,
[αμάν!] σ’ εμέν μ’ ευρήκ’ς μαχανάν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α’	(ατό) αυτό, το
απλούται	απλώνεται
άψιμον	φωτιά
γάλι͜α	σιγά, αργά	αγαληνός < γαληνός
γάλι͜α-γάλι͜α	αγάλι-αγάλι, σιγά-σιγά, σταδιακά	αγάλι<αγαληνός <γαληνός
δέβα	πήγαινε (προστ.)
είν’	είναι (για πληθ.)
εμά	δικά μου
έν’	είναι
εποίκες	έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
ευρήκ’ς	βρίσκεις
θέλτς	θέλεις
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
κλαδών’	βγάζει κλαδιά
κλαινί͜εις	κάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς
μαναχόν	μοναχός (έναρθρο), μοναχό, μόνο/μοναχά (επίρρ)
μαχαλάν	γειτονιά	mahalle/maḥalle
μαχανάν	δικαιολογία, άλλοθι	bahane/bahāne<vahānag (μεσ.περσ.)
μονάζ’	φιλοξενώ/εί κάποιον για διανυκτέρευση, φιλοξενείται
όνταν	όταν
όντες	όταν
ότιναν	όποιον, οποιονδήποτε
πουλόπο	πουλάκι
ριζών’	ριζώνει
ταράζ’	αναμιγνύω/ει, ανακατεύω/ει, μπλέκω/ει
τσ̌ιτσ̌ακών’	ανθοφορεί	çiçek
τυραννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς
φανερούται	φανερώνεται
ψ̌όπο	ψυχούλα