Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Αθανάσιος Τσολερίδης
Αντάρτης απάν’ σα βουνά αντάρτην εκουβάλ’νεν Τραυματισμένον σο πλευρόν, το αίμαν ατ’ εχάν’νεν «Άφ’ς με και γλύτωσον τη ψ̌η σ’, είμαι αποθαμένος!» Επαρακάλ’νεν κι έλεεν τον φίλον ο ντωγμένος -«Έρχουνταν τ’ αποσπάσματα τοι δύ’ς πα θα πιάν’νε Εμέν, εσύ ξάι μη νουνί͜εις, εσέν πα θα κρεμάν’νε» -«Εντάμαν έμ’νες σο ραχ̌ίν, αν χάνω σε, θα χάμαι! Ση ζωήν και σο θάνατον, φίλε, μαζί θα πάμε»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αποθαμένος | πεθαμένος | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| γλύτωσον | (προστ.) γλύτωσε | ||
| δύ’ς | δύο | ||
| εκουβάλ’νεν | κουβαλούσε | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| επαρακάλ’νεν | παρακαλούσε | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| εχάν’νεν | έχανε, έδιωχνε, απέρριπτε κτ | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| κρεμάν’νε | κρεμούν | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ντωγμένος | χτυπημένος | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πιάν’νε | πιάνουν | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τοι | τους/τις | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αποθαμένος | πεθαμένος | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| γλύτωσον | (προστ.) γλύτωσε | ||
| δύ’ς | δύο | ||
| εκουβάλ’νεν | κουβαλούσε | ||
| έλεεν | έλεγε | ||
| έμ’νες | ήμασταν | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| επαρακάλ’νεν | παρακαλούσε | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| εχάν’νεν | έχανε, έδιωχνε, απέρριπτε κτ | ||
| θάνατον | θάνατος | ||
| κρεμάν’νε | κρεμούν | ||
| νουνί͜εις | σκέφτεσαι | ||
| ντωγμένος | χτυπημένος | ||
| ξάι | καθόλου | ||
| πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
| πιάν’νε | πιάνουν | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τοι | τους/τις | ||
| χάμαι | χάνομαι, μτφ. πεθαίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 