Όχι πόλεμοι

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης, Στέλιος Καζαντζίδης

Πόλεμοι, πάντα πόλεμοι,
την ζωήν θα τελέν’νε
Τα όπλα ξάι ’κι σταματούν
και οι μανάδες κλαίνε

Κόλαση έντονε η γη,
χάν’ντανε παλληκάρι͜α
Το αίμαν τρέχ̌’ άμον ποτάμ’,
ξεραίν’νταν τα χορτάρι͜α

Γεροί πάνε σον πόλεμον,
σακάτ’ οπίσ’ γυρίζ’νε
Ειρήνη όσα έστεσεν,
οι πόλεμοι κρεμίζ’νε

Κόλαση έντονε η γη,
χάν’ντανε παλληκάρι͜α
Το αίμαν τρέχ̌’ άμον ποτάμ’,
ξεραίν’νταν τα χορτάρι͜α

Ανθρώπ’ θερία έντανε
σαχτάρ’ την γην θα ’φτάνε
Για την ειρήνην όσοι λέν’
τα λόγια τουν-ε χάν’νε

Ο πόλεμον ηφαίστειον,
κόλαση και φωτίαν
Καταραμέν’ π’ ευτάν’ ατο,
ανθρώπ’ ’κ’ είναι καμίαν

Όχι πόλεμοι απάν’ ση γην! Όχι!
Οι πόλεμοι, σβήν’νε τη ζωήν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανθρώπ’	άνθρωποι
απάν’	πάνω
γυρίζ’νε	γυρίζουν
έντανε	έγιναν
έντονε	έγινε
έστεσεν	έστησε
ευτάν’	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
θερία	θεριά, θηρία
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρεμίζ’νε	γκρεμίζουν, ρίχνουν κάποιον
ξάι	καθόλου
ξεραίν’νταν	ξεραίνονται
οπίσ’	πίσω
όσα	όσες φορές
ποτάμ’	ποτάμι
σακάτ’	σακάτηδες	sakat/saḳaṭ
σαχτάρ’	στάχτη	στάχτη<στάζω
σβήν’νε	σβήνουν
τελέν’νε	(μεταβ.) τελειώνουν κτ
τουν	τους
τρέχ̌’	τρέχει
’φτάνε	(ευτάνε) κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
χάν’νε	χάνουν, παύουν να έχουν, διώχνουν
χάν’ντανε	χάνονται, διώχνονται