Τα μαλλία μ’ ντ’ έσπρυναν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Θεόδωρος Βεροιώτης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Τα μαλλία μ’ ντ’ έσπρυναν
ατό πα, τέρτ’ ’κ’ ευτάγω
Με τα μαύρα έρθα εγώ
και με τ’ άσπρα θα πάγω

Τα ογδόντα αν δι͜αβαίν’,
ν’ αηλί π’ εύρεν το κακόν
’Κ’ επορεί να πορπατεί
αν ’κι κρατεί το παστόν’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αηλί	αλίμονο	ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
δι͜αβαίν’	(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ	διαβαίνω
επορεί	μπορεί
έρθα	ήρθα
έσπρυναν	άσπρισαν
εύρεν	βρήκε
ευτάγω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κρατεί	κρατάει, βαστάει, στέκει, αντέχει
ν’ αηλί	αλίμονο	μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παστόν’	μπαστούνι	baston/bastone
πορπατεί	περπατάει
τέρτ’	καημός, βάσανο, (ονομ.) στενοχώρια	dert