Είνας μάνα καθισμέντσα

Προβολή Τραγουδιού

Είνας μάνα καθισμέντσα
σ’ έναν χαμελόν σκαμνίν
Τρώει ατεν αροθυμία,
εχ̌’ σην ξενιτει͜άν παιδίν

Τα πόνια κι η πικρασέα
σα γεράματα τ’ς πολλά
Ο πόνον κι η πικρασέα
σα γεράματα τ’ς πολλά
Σεπεπί τη ξενιτεία
ξάι τ’ οφρύδ’ν ατ’ς ’κι γελά

Τα χρόνια τ’ς επαρεδέβαν,
φοβάται γιάμ’ αποθάν’
και τον γιον ατ’ς ασ’ σα ξένα
να ελέπ’ ’κι θα προφτάν’

«Ελιγόστεψεν το φως ι-μ’
και ’κι θα γνωρίζω σε
Έλα πριν να αποθάνω,
ας καλωσορίζω σε»

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποθάν’	πεθαίνει
αποθάνω	πεθαίνω
αροθυμία	νοσταλγία
ασ’	από
ατεν	αυτήν
ατ’ς	αυτής, της
γιάμ’	μήπως, ή μη	ya/yā + μη
είνας	ένας/μία
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
ελιγόστεψεν	λιγόστεψε
επαρεδέβαν	παραπέρασαν, ξεπεράστηκαν	παρά + διαβαίνω
καθισμέντσα	καθισμένη
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
ξάι	καθόλου
οφρύδ’ν	φρύδι
πικρασέα	πίκρα, πικράδα
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
σεπεπί	εξαιτίας, λόγω, εξ αφορμής	sebep/sebeb