Χερίτσα μ’, άφ’ς τα παλαλά σ’

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Δημήτρης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

Χ̌ερίτσα μ’, άφ’ς τα παλαλά σ’
και τέρ’ τ’ ορφανεμένα σ’
Αέτσ’ έφαες τον άντρα σ’,
μη θέλτς να τρως κι εμέναν!

Πολλά νέισσα εχ̌έρεψες
κι έχασες το τακάτι σ’
Θ’ έρχουμαι και χουλένω σε
το βράδον σο κρεβάτι σ’

Τον κόσμον μη τερείς ντο λέει
και ντ’ αποκαλατσ̌εύ’ σε
Τιδέν εσύ να μη ευτάς,
κανείς ’κι θα κουρφεύ’ σε

Για τ’ ατό ας χ̌αίρουμες μαζί
τα υστερνά τα χρόνι͜α
Αέτσ’ τα τέρτι͜α σ’ θ’ ανασπάλτς
κι ας κρεμάν’νε κωδώνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αέτσ’	έτσι
ανασπάλτς	ξεχνάς
αποκαλατσ̌εύ’	μιλάει απρεπώς, αποπαίρνει
άφ’ς	(προστ.) άφησε
βράδον	βράδυ
έρχουμαι	έρχομαι
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
έφαες	έφαγες
θέλτς	θέλεις
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κουρφεύ’	παινεύω/ει
κρεμάν’νε	κρεμούν
νέισσα	νέα
παλαλά	τρελά, τρέλες
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
τακάτι	δύναμη, αντοχή	takat/ṭāḳat
τέρ’	(προστ.) κοίταξε
τερείς	κοιτάς
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
τιδέν	τίποτα
υστερνά	κατοπινά, τελευταία
χ̌αίρουμες	χαιρόμαστε
χ̌ερίτσα	χηρούλα
χουλένω	ζεσταίνω, θερμαίνω