Στιχουργοί: Βιτάλης Καϊσίδης
Συνθέτες: Κώστας Θεοδοσιάδης
Φυσά αέρα, βρέχ̌’, βροντά, βοούν τ’ άγρι͜α τ’ ορμάνια Τα γεράδες ι-μ’ είν’ τρανά, ’κι παίρ’νε από τερμάνια Κείμαι σ’ έναν ψηλόν ραχ̌ίν, ση χώρας τα συνόρα̤ Μάνα μ’, το μαύρον το φιστάν’ απ’ ατώρα για φόρ’ α̤’ Μολύβ’ ετρύπεσεν εμέν και τ’ εμόν την καρδίαν Θέλω να κλαίω, ’κ’ επορώ, εκόπεν η λαλία μ’ Τη καντήλας ι-μ’ το ελάδ’ για τ’ εμέν ’κ’ εκανέθεν Ελέπω αγγέλτς να έρχουνταν, η ζωή μ’ ετελέθεν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α̤’ | (α̤τό) αυτό, το | ||
| αγγέλτς | αγγέλους | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκανέθεν | ήταν αρκετό/ή, επάρκεσε για κτ | ἱκανόω | |
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| ελάδ’ | λάδι | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
| ετρύπεσεν | τρύπησε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καντήλας | (τη, γεν. ενικ.) καντήλας, (τα, ονομ. πληθ.) καντήλες | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τερμάνια | θεραπείες, γιατρικά, μτφ. δυνάμεις, ψυχική αντοχή, ενέργεια, μτφ. παρηγοριά | derman/darmān | |
| τρανά | μεγάλα | ||
| φιστάν’ | φουστάνι | fistan<fustān | |
| φόρ’ | (προστ.) φόρεσε | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α̤’ | (α̤τό) αυτό, το | ||
| αγγέλτς | αγγέλους | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βρέχ̌’ | βρέχει | ||
| γεράδες | πληγές, τραύματα | yara | |
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εκανέθεν | ήταν αρκετό/ή, επάρκεσε για κτ | ἱκανόω | |
| εκόπεν | κόπηκε | ||
| ελάδ’ | λάδι | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ετελέθεν | (αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε | ||
| ετρύπεσεν | τρύπησε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καντήλας | (τη, γεν. ενικ.) καντήλας, (τα, ονομ. πληθ.) καντήλες | ||
| κείμαι | κείτομαι, ξαπλώνω | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| ορμάνια | δάση | orman | |
| παίρ’νε | παίρνουν | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
| τερμάνια | θεραπείες, γιατρικά, μτφ. δυνάμεις, ψυχική αντοχή, ενέργεια, μτφ. παρηγοριά | derman/darmān | |
| τρανά | μεγάλα | ||
| φιστάν’ | φουστάνι | fistan<fustān | |
| φόρ’ | (προστ.) φόρεσε | ||
| χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 