Φυσά αέρα, βρεχ’, βροντά

Προβολή Τραγουδιού

Φυσά αέρα, βρεχ̌’, βροντά,
βοούν τ’ άγρι͜α τ’ ορμάνια
Τα γεράδες ι-μ’ είν’ τρανά,
’κι παίρ’νε από τερμάνια

Κείμαι σ’ έναν ψηλόν ραχ̌ίν,
ση χώρας τα συνόρα̤
Μάνα μ’, το μαύρον το φιστάν’
απ’ ατώρα για φόρ’ α̤’

Μολύβ’ ετρύπεσεν εμέν
και τ’ εμόν την καρδίαν
Θέλω να κλαίω, ’κ’ επορώ,
εκόπεν η λαλία μ’

Τη καντήλας ι-μ’ το ελάδ’
για τ’ εμέν ’κ’ εκανέθεν
Ελέπω αγγέλτς να έρχουνταν,
η ζωή μ’ ετελέθεν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α̤’	(α̤τό) αυτό, το
αγγέλτς	αγγέλους
ατώρα	τώρα
γεράδες	πληγές, τραύματα	yara
είν’	(για πληθ.) είναι
εκανέθεν	έφτασε, ήταν αρκετό
εκόπεν	κόπηκε
ελάδ’	λάδι
ελέπω	βλέπω
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
επορώ	μπορώ
έρχουνταν	έρχονται
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
ετρύπεσεν	τρύπησε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καντήλας	(τη, γεν. ενικ.) καντήλας, (τα, ονομ. πληθ.) καντήλες
κείμαι	κείτομαι, ξαπλώνω
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λαλία	λαλιά, φωνή
ορμάνια	δάση	orman
παίρ’νε	παίρνουν
ραχ̌ίν	βουνό, ράχη
τερμάνια	θεραπεία, δύναμη, μτφ. λύση	derman/dermān
τρανά	μεγάλα
φιστάν’	φουστάνι	fistan<fustān
φόρ’	(προστ.) φόρεσε
χώρας	ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς