Προβολή Τραγουδιού
Τη κεμεντζ̌έ μ’ παίζω σας |

Στιχουργοί: Γιώργος Αμαραντίδης
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Τη κεμεντζ̌έ μ’ παίζω σας, τραγωδώ και λέγω σας Είν’ τ’ εμέτερα πολλά, ευτάμε τα παλαλά Το ξένον πάντα γλυκύν έν’ σ’ αούτο τη ζωήν Ποίος έν’ που ’κι αγαπά; Ποίος έν’ που ’κ’ εγροικά; Ποίος έν’ που ’κι αγαπά, απ’ ατό που ’κ’ εγροικά; Ατός που ’κ’ εγάπεσεν, ατός που ’κ’ επόνεσεν Χαϊβάν’ έρθεν σον κόσμον, έναν χτήνον παλαλόν Άφ’ς τη χώραν, ας λέγ’νε, άφ’ς ατ’ς, ας σακουνεύ’νε Εσύ ποίσον ντ’ εγροικάς, το καρδόπο σ’ μη χαλάντς Για τ’ εσέναν τραγωδώ, για τ’ εσέν καρδοπονώ Τραγωδίας τη σεβντάς λέγ’ν’ ατα σα τρυγόνας Έλα, πουλί μ’, και μη πας, το χατίρι μ’ μη χαλάντς Το φίλεμαν απ’ εμέν, η εγκάλια -ν- απ’ εσέν Έλα, όσον έν’ νωρίς, χάρ’, πουλόπο μ’, τη ζωή σ’ Ο κόσμον έν’ ψεύτικον, σύρτεν όλια σο χορόν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αούτο | αυτό/ή | ||
ατα | αυτά | ||
ατός | αυτός | ||
ατ’ς | αυτής, της | ||
άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
εγάπεσεν | αγάπησε | ||
εγκάλια | αγκαλιά | ||
εγροικά | καταλαβαίνει | ||
εγροικάς | καταλαβαίνεις | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
εμέτερα | δικά μου/μας | ἡμέτερος | |
έν’ | είναι | ||
επόνεσεν | πόνεσε | ||
έρθεν | ήρθε | ||
ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
κεμεντζ̌έ | λύρα | kemençe/kemānçe | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λέγ’ν’ | λένε | ||
λέγ’νε | λένε | ||
όλια | όλα | ||
παλαλά | τρελά, τρέλες | ||
παλαλόν | τρελό | ||
ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σακουνεύ’νε | παραμερίζουν, αποφεύγουν, φυλάγονται από | sakınmak | |
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
σύρτεν | (η) σύρτης, (προστ.) (β’ πληθ.) σύρετε, τραβήξτε, ρίξτε | ||
τραγωδίας | τραγούδια | ||
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
τρυγόνας | τρυγονιού, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
φίλεμαν | φιλί | ||
χαϊβάν’ | ζώο, μτφ. ανεγκέφαλος, ανάλγητος άνθρωπος | hayvan/ḥayvān | |
χαλάντς | χαλάς, καταστρέφεις | ||
χάρ’ | (προστ.) χαίρε, να χαρείς | ||
χατίρι | χάρη, σεβασμός, υπόληψη | hatır/ḫāṭir | |
χτήνον | αγελάδα | ||
χώραν | ξένους, μη οικείους, ξενιτειά |