Προβολή Τραγουδιού
Τα πουλία τ’ αγλώσσωτα |
Στιχουργοί: Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό, Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Τα πουλία τ’ αγλώσσωτα και σ’ έρημα πα ζούνε Ατά ευτάνε σεβνταλούκ’, εγροικούν κι αγαπούνε Εβγαίν’νε σο πορπάτεμαν, ατά πα ανταμούνταν! Κι/Και -ν- αποβραδής ση φωλέαν τυλίγ̆ουνταν κοιμούνταν Τα πουλία και σ’ έρημα ευτάγ’νε κατοικίαν Όχι να έχ’νε άμον εσέν λιθαρένεν καρδίαν
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αγλώσσωτα | τα χωρίς γλώσσα | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
ανταμούνταν | ανταμώνουν | ||
αποβραδής | απ’ το βράδυ, κατά το βράδυ, βραδιάτικα | ||
ατά | αυτά | ||
εβγαίν’νε | βγαίνουν | ||
εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
ευτάγ’νε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
έχ’νε | έχουνε | ||
κοιμούνταν | κοιμούνται | ||
λιθαρένεν | πέτρινο, λιθαρένιο | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
πορπάτεμαν | περπάτημα | ||
σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
φωλέαν | φωλιά |