Η νύφε και ο γαμπρόν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης

expand_content

Η νύφε και ο γαμπρόν
πάν’ σα στεφανώματα
Η εγκάλι͜α το γλυκύν
έν’ σα ξημερώματα

Έρθαν κι ανταμώθανε,
ατείν’ στεφανώθανε
Ο γάμπρον πάει σο γιαπί
και η νύφε στέκ’ σ’ οσπίτ’

Ύστερα σο μεσημέρ’,
ο γαμπρόν ψωνίζ’ και φέρ’
Η νύφε σ’κούται μαειρεύ’
κι ατός θέλ’ να μασχαρεύ’

- Γάρη, τα φιλέματα σ’
είν’ γλυκέα άμον μέλ’!
- Άντρα, τα χαϊδέματα σ’
όχι απάν’ σο μεσημέρ’

Άφ’ς με ας στρώνω τραπέζ’,
μη φοάσαι, ’κ’ έν’ μαλέζ’!
Και όντες θα σκοτεινεύ’
εις τον άλλο θα λελεύ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απάν’	πάνω
ατείν’	αυτοί
ατός	αυτός
άφ’ς	(προστ.) άφησε
γάρη	(κλητ.) Ε! γυναίκα	karı
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
γλυκύν	γλυκιά/ό
εγκάλι͜α	αγκαλιά
είν’	(για πληθ.) είναι
έν’	είναι
έρθαν	ήρθαν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
λελεύ’	χαίρομαι/εται
μαειρεύ’	μαγειρεύει
μαλέζ’	υδαρής χυλός, αλευρόσουπα
μασχαρεύ’	αστειεύεται, διακωμωδεί	maskara/masḫara
μέλ’	μέλι
νύφε	νύφη
όντες	όταν
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
σκοτεινεύ’	σκοτεινιάζει
σ’κούται	σηκώνεται
στεφανώθανε	στεφανώθηκαν
φέρ’	φέρνω/ει
φιλέματα	φιλιά
φοάσαι	φοβάσαι