.
.
Ποντιακή παράδοση

Κόρη, τον τόπον ντο πατείς

Κόρη, τον τόπον ντο πατείς
fullscreen
[Όι...] Κόρη, [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] τον τόπον ντο πατείς
λιθάρ’ [πουλί μ’] να έν’, τσακούται
[Ωχ!] Ν’ αηλί εκείν’ [πουλί μ’] το παλληκάρ’
Ν’ αηλί [ψ̌ήκα μ’] εκείν’ το παλληκάρ’
σ’ εσέναν [πουλί μ’] που κομπούται

[Όι] Τ’ εσά [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] τα κάλλι͜α που ελέπ’,
κόπεται [πουλί μ’] το σολούχ’ν ατ’
[Ωχ!] Έναν [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] ποτάμ’ ιδρώματα
τρέχ’νε [πουλί μ’] ας σο γολτούχ’ν ατ’

 [Όι...] Εσύ [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] την πόδαν ντο πατείς
την πόδα σ’ [πουλί μ’] εγνωρίζω
[Ωχ!] Εσέν [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] όντες ’κ’ ελέπω σε,
κορτσόπο μ’, [πουλί μ’] φτιλακίζω

 [Όι...] Που καλατσ̌εύ’ σε [πουλί μ’] ’κι νυστάζ’,
π’ ελέπ’ σε [πουλί μ’] ’κι κοιμάται
[εχ!] και μετ’ εσέν [πουλί μ’/ψ̌ήκα μ’] που πορπατεί,
ση χαμονήν [πουλί μ’] πάει χάται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γολτούχ’νμασχάλη
εκείν’εκείνοι/α
ελέπ’βλέπει/βλέπω
ελέπωβλέπω
έν’είναι
εσάδικά σου/σας
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καλατσ̌εύ’μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
κάλλι͜ακάλλη
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
κόπεταικόβεται
κορτσόποκοριτσάκι
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όντεςόταν
πατείςπατάς
πόδαίχνος, πατημασιά, βήμα
πόδανίχνος, πατημασιά, βήμα
πορπατείπερπατάει
ποτάμ’ποτάμι
σολούχ’νανάσα soluk
τρέχ’νετρέχουν
τσακούταισπάει
φτιλακίζωσπαρταρώ, πάλλομαι γρήγορα
χαμονήνχαμό, όλεθρο
χάταιχάνεται
ψ̌ήκαψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
γολτούχ’νμασχάλη
εκείν’εκείνοι/α
ελέπ’βλέπει/βλέπω
ελέπωβλέπω
έν’είναι
εσάδικά σου/σας
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καλατσ̌εύ’μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας)
κάλλι͜ακάλλη
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
κόπεταικόβεται
κορτσόποκοριτσάκι
λιθάρ’λιθάρι, πέτρα
μετ’μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
όντεςόταν
πατείςπατάς
πόδαίχνος, πατημασιά, βήμα
πόδανίχνος, πατημασιά, βήμα
πορπατείπερπατάει
ποτάμ’ποτάμι
σολούχ’νανάσα soluk
τρέχ’νετρέχουν
τσακούταισπάει
φτιλακίζωσπαρταρώ, πάλλομαι γρήγορα
χαμονήνχαμό, όλεθρο
χάταιχάνεται
ψ̌ήκαψυχούλα
Κόρη, τον τόπον ντο πατείς

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost