Αούτ’ ο κόσμος ψεύτικον

Προβολή Τραγουδιού

Αούτ’ ο κόσμος ψεύτικον,
του κάκου είναι όλια
Άμον αέρα ντο φυσά
αδά κι ακεί χοχόλια

Αούτο ο κόσμος ψεύτικον,
νέ κιάρ’ έχ̌’ και νέ κέρδος
Όλια είναι έναν όνερον,
χαμάν έρ’ται το τέλος

Άμον ισ̌κιάδες παλαλά,
εθαρρούμε κάτ’ είμες
Ούσνα θα εγροικούμ’ ατό,
φεύομε, τιδέν ’κ’ είμες

Σ’ αούτ’ τον κόσμον μουσαφίρ’
έρθαμε και θα πάμε
Ας τρώγομε κι ας πίνομε,
ντ’ εξέρομε ας ευτάμε

Ας τρώγομε κι ας πίνομε,
παιδία, κάθαν βράδον
Κάποτε θα πεθάνουμε
’κι θ’ ανταμούμες άλλο

Κανείς ’κι ’ξέρ’ πώς έρχουμες,
κανείς ’κι ’ξέρ’ πού πάμε
Κανείς οπίσ’ ’κι κλώσ̌κεται
να λέει μας πώς να ’φτάμε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
ακεί	εκεί
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανταμούμες	ανταμώνουμε
αούτ’	αυτός/ή/ό/ά
αούτο	αυτό/ή
βράδον	βράδυ
εγροικούμ’	καταλαβαίνουμε
είμες	είμαστε
εξέρομε	ξέρουμε
έρθαμε	ήρθαμε
έρ’ται	έρχεται
έρχουμες	ερχόμαστε
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
έχ̌’	έχει
ισ̌κιάδες	σκιές
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κάθαν	κάθε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κιάρ’	κέρδος	kâr
κλώσ̌κεται	γυρίζει, επιστρέφει
μουσαφίρ’	επισκέπτες, περαστικοί	misafir/musāfir
νέ	ούτε	ne
όλια	όλα
όνερον	όνειρο
οπίσ’	πίσω
ούσνα	μέχρι που, έως ότου
παιδία	παιδιά
παλαλά	τρελά, τρέλες
πίνομε	πίνουμε
τιδέν	τίποτα
τρώγομε	τρώμε
φεύομε	φεύγουμε
’φτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
χαμάν	αμέσως, ευθύς, μονομιάς	hemen/hemān
χοχόλια	σκουπίδια