Προβολή Τραγουδιού
’Πάρθεν η Ρωμανία |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Αμαραντίδης
Έναν πουλίν, καλόν πουλίν εβγαίν’ από την Πόλην [νέι/βάι εμάς!] Ουδέ σ’ αμπέλια εκόνεψεν, ουδέ σα περιβόλια [νέι/βάι εμάς!] Επήεν και -ν- εκόνεψεν σ’ Αγια-Σοφιάς την πόρταν [νέι/βάι εμάς!] Ένοιξεν τ’ έναν το φτερόν, σο αίμαν βουτεμένον! [νέι/βάι εμάς!] Και σ’ άλλο το φτερόν εθε, χαρτίν βαστά γραμμένον! [νέι/βάι εμάς!] Ατό κανείς ’κι αναγνώθ’, κανείς ’κι ξέρ’ ντο λέει! [νέι/βάι εμάς!] Μηδέ κι ο πατριάρχης μου με όλους τους παπάδες! [νέι/βάι εμάς!] Έναν παιδίν, καλόν παιδίν πάει και αναγνώθει [νέι/βάι εμάς!] Σίτ’ αναγνώθ’ και σίτι͜αν κλαίει, σίτι͜α κρούει την καρδίαν [νέι/βάι εμάς!] «Αηλί εμάς και βάι εμάς! ’Πάρθεν η Ρωμανία!» [νέι/βάι εμάς!]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
βουτεμένον | βουτηγμένο | ||
εβγαίν’ | βγαίνει | ||
εθε | του/της | ||
εκόνεψεν | εγκαταστάθηκε, φώλιασε, προσγειώθηκε | konmak | |
ένοιξεν | άνοιξε | ||
επήεν | πήγε | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κρούει | χτυπάει | κρούω | |
’πάρθεν | (επάρθεν) πάρθηκε, αλώθηκε | ||
σίτ’ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
σίτι͜α | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
σίτι͜αν | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν |