Τέρεν, γιατρέ

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιάννης Γεωργιάδης, Νίκος Γεωργιάδης

Τέρεν, γιατρέ! Τέρεν!
Τέρ’ το τι͜άρτι μ’! Τέρεν!
Τέρεν και στοχάστ’ καλά

Τέρεν ποίον
γιατρικόν καλλίον
γιαραεύ’ με ας σα κακά

Έντον πολλά χρόνι͜α,
τρώνε με τα πόνι͜α
κι η καρδία μ’ φέρ’ γεράν

Να γλυτώνω,
γιατρέ μ’, ας σον πόνον
κι απ’ αούτο την πελιάν

Μάναν και παιδία,
φίλτς και γειτονία,
αδελφήν και -ν- αδελφόν

Όλτς εχάσα!
Αχ! Γιατί επλάστα;
Ας εβγαίν’ η ψ̌η τ’ εμόν

Ζω σην ξενιτείαν
ξένος χωρίς υείαν,
άρρωστος και σο κρεβάτ’

Να γλυτώνω,
γιατρέ μ’, ας σον πόνον,
δος με -ν- ολίγον φαρμάκ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αούτο	αυτό/ή
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
γιαραεύ’	χρησιμεύω/ει	yaramak
δος	δώσε
εβγαίν’	βγαίνει
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έντον	έγινε
επλάστα	πλάστηκα, δημιουργήθηκα, εμφανίστηκα
εχάσα	έχασα
καλλίον	(επίθ.) καλύτερο, (επίρ.) καλύτερα
ολίγον	λίγο
όλτς	όλους
παιδία	παιδιά
πελιάν	βάσανο, σκοτούρα	bela
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πόνι͜α	πόνοι
στοχάστ’	(προστ.) στοχάσου
τέρ’	(προστ.) κοίταξε
τέρεν	(προστ.) κοίταξε
τι͜άρτι	καημός, βάσανο, στενοχώρια	dert
υείαν	υγεία
φέρ’	φέρνω/ει
φίλτς	φίλους
ψ̌η	ψυχή