Καρμενέτσα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Μιχάλης Καλιοντζίδης, Στάθης Νικολαΐδης

[Ωφ! Ωφ!] Καρμενέτσα, καρμενέτσα
ποίσον ράμμαν το μαλλίν
Να ευτάω τ’ ορταρόπα
να φορεί τ’ εμόν τ’ αρνίν

[Ωφ! Ωφ!] Ποίσον ράμμαν μερακλίν
και ας σ’ όλια το καΐμ
Και σα χ̌ι͜όνι͜α και σα κρύα
να χουλείται το γιαβρί μ’

[Ωφ! Ωφ!] Με τα δύο τα χ̌ερόπα μ’
κλώθ’ ατεν απάν’-αφκά
Αγληγόρα, καρμενέτσα
να τελένω το ορτάρ’

[Ωφ! Ωφ!] Άσπρα είναι τα ποδάρι͜α,
άσπρον έν’ και το μαλλίν
Άσπρα κι έμορφα ορτάρι͜α
ντο εποίκα σε, πουλί μ’!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγληγόρα	(προστ.) κάνε γρήγορα, βιάσου
απάν’	πάνω
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατεν	αυτήν
αφκά	κάτω
γιαβρί	μωρό, μικρό, παιδί	yavru
εμόν	δικός/ή/ό μου	ἐμοῦ
έμορφα	όμορφα
έν’	είναι
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
ευτάω	κάνω, φτιάχνω	εὐθειάζω
καΐμ	δυνατό, ισχυρό	kaim/ḳāʾim
καρμενέτσα	αδράχτι	kirmen<eğirmen
κλώθ’	κλώθω/ει, γυρνώ/άει
μερακλίν	μερακλίδικο
όλια	όλα
ορτάρι͜α	μάλλινες κάλτσες	ἀορτήρ
ορταρόπα	(υποκορ.) μάλλινες κάλτσες	ἀορτήρ
ποδάρι͜α	πόδια
ποίσον	(προστ.) κάνε, φτιάξε	ποιέω, ποιῶ
ράμμαν	χοντρή κλωστή, αρμαθιά καπνών περασμένα σε χοντρή κλωστή
τελένω	(μεταβ.) τελειώνω κτ
χ̌ερόπα	χεράκια
χουλείται	ζεσταίνεται, θερμαίνεται