Προβολή Τραγουδιού
Σκοποί αγγείου |
ΜεταξοζύγιστονΣτιχουργοί: Αγγελική Παμπουκίδου, Γιώργος Αμαραντίδης, Παραδοσιακό
Συνθέτες: Γιώργος Αμαραντίδης, Παντελής Κυρκενίδης, Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμλίδης, Θόδωρος Κοτίδης, Παντελής Κυρκενίδης
Τ’ εμά τ’ αηδόνι͜α όντες λαλούν, τα τέρτι͜α όλια λαρούνταν Τ’ ουρανού τα πετούμενα στέκ’νε και αφουκρούνταν Τα τσ̌ιτσ̌εκόπα πλουμιστά ντ’ ανθίζ’νε σο μπαχτσ̌όπον Κεντρών’νε απάν’ σην άνοιξην και σκουντουλίζ’ ο τόπον ♫ Ποπάδες κοινωνίζ’νε με [Ν’ αηλί εμέν!] κι εμέν τραυαγγελίζ’νε [Έλα -ν- έλα] Ὰμα τα δάκρυ͜α μ’ καταρράχτ’, [Ν’ αηλί εμέν!] σ’ ομμάτι͜α μ’ τσιμπονίζ’νε [Έλα -ν- έλα] Όντες έμπρι͜α μ’ ελέπω σε, [Ν’ αηλί εμέν!] τρομάζ’νε τα τσ̌ικάρι͜α μ’ [Έλα -ν- έλα] Το αίμα μ’ στέκ’ παγωμένον [Ν’ αηλί εμέν!] απέσ’ και σα ταμάρι͜α μ’ [Έλα -ν- έλα] Μικρόν περιστερόπο μου, [Ν’ αηλί εμέν!] ξαν κόνεψον σο γιάνι μ’ [Έλα -ν- έλα] Με τα ζεντζ̌ίρι͜α σ’ δέσον με [Ν’ αηλί εμέν!] και γρίβωσον απάν’ ι-μ’ [Έλα -ν- έλα] ♫ Αρνί μ’, τ’ ομματόπα σ’ τερώ, τα τρανά, τα ελαίας Άλλο τιδέν ’κι κρούει σο νου μ’, ’ίνουμαι ανασπαλτέας Φιλώ τα χ̌είλι͜α σ’, τα μάγ’λα σ’ και ’ίνεται έναν θάμαν Σον ουρανόν ευρίγ̆ουμαι με τοι αγγέλτς εντάμαν ♫ Έλα σα κρύα τα νερά, πουλί μ’, τα παγωμένα Με τα δύο τα χ̌ερόπα σ’ κλίστ’ κα’, πότ’σον κι εμένα Αρ’ έλα μετ’ εμένα, κανείται ντ’ ενεμένα Εσέναν ενεμένα, αρ’ έλα μετ’ εμένα Έλα, πουλόπο μ’, μετ’ εμέν σα ψηλά τα ραχ̌ία Σα μανουσοτσ̌ιτσ̌ι͜ακόπα και σα νερά τα κρύα Αρ’ έλα μετ’ εμένα, κανείται ντ’ ενεμένα Εσέναν ενεμένα αρ’ έλα μετ’ εμένα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγέλτς | αγγέλους | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ὰμα | αλλά | ama/ammā | |
| ανασπαλτέας | ξεχασιάρης | ||
| ανθίζ’νε | ανθίζουν | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| αφουκρούνταν | αφουγκράζονται | ||
| γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
| γρίβωσον | (προστ.) προσκολλήσου, γαντζώσου | αγριφώνω<agrafer<grappa | |
| δέσον | (προστ.) δέσε | ||
| ελαίας | (τα) ελιές, (τη) ελιάς | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έμπρι͜α | μπροστά | ||
| ενεμένα | περίμενα, ανέμενα | ||
| εντάμαν | μαζί | ||
| ζεντζ̌ίρι͜α | αλυσίδες | zincir/zencīr | |
| θάμαν | θαύμα | ||
| ’ίνεται | γίνεται | ||
| ’ίνουμαι | γίνομαι | ||
| κα’ | κάτω | ||
| κανείται | φτάνει, είναι αρκετό | ||
| καταρράχτ’ | καταρράκτης | ||
| κεντρών’νε | εκφύουν βλαστό | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλίστ’ | σκύψε, κλίνε | ||
| κοινωνίζ’νε | κοινωνούν, λαμβάνουν/δίνουν τη Θεία Κοινωνία | ||
| κόνεψον | (προστ.) εγκαταστήσου, φώλιασε, προσγειώσου | konmak | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λαλούν | βγάζουν λαλιά, καλούν, αποκαλούν, προσκαλούν, οδηγούν | ||
| λαρούνταν | γιατρεύονται, θεραπεύονται | ||
| μάγ’λα | μάγουλα | magulum | |
| μανουσοτσ̌ιτσ̌ι͜ακόπα | άνθη μενεξέ/βιολέτας | մանուշակ (manušak)<manafšak + çiçek | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μπαχτσ̌όπον | μικρός κήπος, περιβολάκι | bahçe/bāġçe | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| όλια | όλα | ||
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όντες | όταν | ||
| περιστερόπο | περιστεράκι | ||
| πλουμιστά | στολισμένα, διακοσμημένα με ζωγραφιές ή κεντήματα | pluma | |
| ποπάδες | παπάδες | ||
| πότ’σον | (προστ.) πότισε | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| στέκ’νε | στέκουν | ||
| ταμάρι͜α | φλέβες | damar | |
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| τερώ | κοιτώ | ||
| τιδέν | τίποτα | ||
| τοι | τους/τις | ||
| τρανά | μεγάλα | ||
| τραυαγγελίζ’νε | κάνουν τραυάγγελο (τετραυάγγελον), προσευχή που περιέχει εδάφια από τα ευαγγέλια των 4 ευαγγελιστών η οποία διαβαζόταν για τον σκοπό ίασης ασθενειών | ||
| τρομάζ’νε | τρέμουν | ||
| τσ̌ικάρι͜α | σπλάχνα, σωθικά | ciğer/ciger | |
| τσιμπονίζ’νε | αναβλύζουν με ορμή | ||
| τσ̌ιτσ̌εκόπα | λουλουδάκια | çiçek | |
| χ̌ερόπα | χεράκια |
