Προβολή Τραγουδιού
Μάνα μ’ |
Στιχουργοί: Αγγελική Παμπουκίδου
Συνθέτες: Θωμάς Μπαϊραχτάρης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμλίδης, Θόδωρος Κοτίδης
Μάνα μ’, αρλίν εποίκες με, αρλίν και πονεμένον [γιαρ/ωφ! να βάι εμέν!] Και πώς να χτίζω το ψ̌όπο μ’ το γεραλαεμένον; [γιαρ] Μάνα μ’, η καρδι͜ά μ’ καίεται, την βρούλαν πώς θα βζήνω; [γιαρ/ωφ! να βάι εμέν!] ’Τσουρώθεν το πεγαδομμάτ’ νερόν και για να ’κχ̌ύνω [γιαρ] Μάνα μ’, επέμ’να έρημος, πουλίν ορφανεμένον [γιαρ/ωφ! να βάι εμέν!] Τ’ απέσ’ ι-μ’ ψωμίν ’κι χορτάζ’, η γούλα μ’ διψασμένον [γιαρ]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απέσ’ | μέσα | ||
αρλίν | αυτό που το πιάνει εύκολα το παράπονο | arlı | |
βζήνω | σβήνω | ||
βρούλαν | φλόγα | brûler | |
γεραλαεμένον | τραυματισμένο, γεμάτο πληγές | yaralama | |
γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
γούλα | λαιμός | gula | |
επέμ’να | απόμεινα | ||
εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
καίεται | καίγεται | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
’κχ̌ύνω | εκχύνω, χύνω, εκβάλλω | εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω | |
πεγαδομμάτ’ | πηγή νερού | ||
’τσουρώθεν | (ετσουρώθεν) στέρεψε | σειρώ=εκκενώνω, αδειάζω | |
ψ̌όπο | ψυχούλα |