Προβολή Τραγουδιού

Η κεμεντζ̌έ μ’ ο σύντροφο μ’

Η κεμεντζ̌έ μ’ ο σύντροφο μ’
και ο καλόν ο φίλο μ’
Ατό εμέν χαρεντερίζ’,
ας έν’ και από ξύλον

Τα πίκρας ντ’ έχω απέσ’ σην ψ̌η μ’
καν’νάν ’κ’ έχω να λέγω
Λέγ’ ατα εγώ ση κεμεντζ̌έ μ’
και τα μουράτι͜α μ’ παίρω

Το κεμεντζ̌όπο μ’ αγαπώ,
εκείνο πα αγαπά με
Χώρι͜α εμείς ’κι ’ίνουμες,
μαζί πάντα θα πάμε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
απέσ’	μέσα
ατα	αυτά
έν’	είναι
’ίνουμες	γινόμαστε
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καν’νάν	κανέναν
κεμεντζ̌έ	η λύρα	kemençe/kemānçe
κεμεντζ̌όπο	λυρίτσα	kemençe/kemānçe
’κι	δεν	ουκί<οὐχί
μουράτι͜α	επιθυμίες, πόθοι	murat/murād
πα	πάλι, επίσης
παίρω	παίρνω
πίκρας	πίκρες
χαρεντερίζ’	χαροποιώ/εί, ψυχαγωγώ/εί
χώρι͜α	χωριστά
ψ̌η	ψυχή