Προβολή Τραγουδιού
Όντες εφύεν τ’ αρνόπο μ’ |

Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Ιωάννης Μωυσίδης
Καλλιτέχνες: Ιωάννης Μωυσίδης
Όντες έφυεν τ’ αρνόπο μ’ εσκοτείνεψεν Μεσημέρτς έτον κι ο ήλεν εβασίλεψεν Ξενιτεία, μη κρατείς α’ το γιαβρί μ’, πολλά Στείλον ατο σ’ εγκαλόπο μ’, η ψ̌η μ’ ας γελά Τη κοσμί’ τα εμορφίας ’κι κομπών’νε με Ο πόνον τη ξενιτείας παλαλών’ εμέν Ξενιτεία, μη κρατείς α’ το γιαβρί μ’, πολλά Στείλον ατο σ’ εγκαλόπο μ’, η ψ̌η μ’ ας γελά Χάρε, ρούζω σα ποδάρι͜α σ’ άφ’ς τ’ ευτυχισμέντς Άπλωσον τα χ̌έρι͜α σ’ κι έπαρ’ όλ’ τοι πονεμέντς Ξενιτεία, μη κρατείς α’ το γιαβρί μ’, πολλά Στείλον ατο σ’ εγκαλόπο μ’, η ψ̌η μ’ ας γελά
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
άπλωσον | (προστ.) άπλωσε | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
εμορφίας | (πληθ. τα) ομορφιές, (γεν. τη) ομορφιάς | ||
έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
εσκοτείνεψεν | σκοτείνιασε | ||
έτον | ήταν | ||
ευτυχισμέντς | ευτυχισμένους | ||
έφυεν | έφυγε | ||
ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κομπών’νε | εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν | κομβόω | |
κοσμί’ | κόσμου | ||
κρατείς | κρατάς | ||
μεσημέρτς | μεσημέρι | ||
όλ’ | όλοι/α | ||
όντες | όταν | ||
παλαλών’ | τρελαίνει | ||
ποδάρι͜α | πόδια | ||
πολλά | (επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ | ||
πονεμέντς | πονεμένους | ||
ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
στείλον | (προστ.) στείλε | ||
τοι | τους/τις | ||
ψ̌η | ψυχή |