Προβολή Τραγουδιού
Όντες εφύεν τ’ αρνόπο μ’

Στιχουργοί: Μάκης Αθανασιάδης
Συνθέτες: Ιωάννης Μωυσίδης
Καλλιτέχνες: Ιωάννης Μωυσίδης
Όντες έφυεν τ’ αρνόπο μ’ εσκοτείνεψεν Μεσημέρτς έτον κι ο ήλεν εβασίλεψεν Ξενιτεία, μη κρατείς α’ το γιαβρί μ’, πολλά Στείλον ατο σ’ εγκαλόπο μ’, η ψ̌η μ’ ας γελά Τη κοσμί’ τα εμορφίας ’κι κομπών’νε με Ο πόνον τη ξενιτείας παλαλών’ εμέν Ξενιτεία, μη κρατείς α’ το γιαβρί μ’, πολλά Στείλον ατο σ’ εγκαλόπο μ’, η ψ̌η μ’ ας γελά Χάρε, ρούζω σα ποδάρι͜α σ’ άφ’ς τ’ ευτυχισμέντς Άπλωσον τα χ̌έρι͜α σ’ κι έπαρ’ όλ’ τοι πονεμέντς Ξενιτεία, μη κρατείς α’ το γιαβρί μ’, πολλά Στείλον ατο σ’ εγκαλόπο μ’, η ψ̌η μ’ ας γελά
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
α’ | (ατό) αυτό, το | ||
άπλωσον | άπλωσε (προστ.) | ||
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
άφ’ς | άφησε (προστ.) | ||
γιαβρί | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
εγκαλόπο | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
εμορφίας | ομορφιές (πληθ. τα), ομορφιάς (γεν. τη) | ||
έπαρ’ | πάρε (προστ.) | ||
εσκοτείνεψεν | σκοτείνιασε | ||
έτον | ήταν | ||
ευτυχισμέντς | ευτυχισμένους | ||
έφυεν | έφυγε | ||
ήλεν | ήλιος/ήλιο | ||
’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
κομπών’νε | εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν | κομβόω | |
κοσμί’ | κόσμου | ||
μεσημέρτς | μεσημέρι | ||
όλ’ | όλοι/α | ||
όντες | όταν | ||
παλαλών’ | τρελαίνει | ||
ποδάρι͜α | πόδια | ||
πολλά | πολλά (επίθ.), πολύ (επίρ.) | ||
πονεμέντς | πονεμένους | ||
ρούζω | πέφτω, ρίπτω | ||
στείλον | στείλε (προστ.) | ||
τοι | τους/τις | ||
ψ̌η | ψυχή |