Προβολή Τραγουδιού
Το τέρεμα σ’ το χαμελόν |
Στιχουργοί: Αλέξανδρος Παρχαρίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Θεοδωρίδης, Κυριάκος Αντωνιάδης
Το τέρεμα σ’ το χαμελόν σαρεύ’ και κατακαίει [γιαρ] Η καρδι͜ά μ’ θέλ’ να καλατσ̌εύ’, το στόμα μ’ ’δέν ’κι λέει [γιαρ] Όντες δι͜αβαίντς απ’ έμπρι͜α μ’ κέσ’ πυκνοκουρτώ με πόνον [γιαρ] Απέσ’ ι-μ’ το σ̌ασ̌ίρεμαν, εγώ -ν- εξέρω μόνον [γιαρ] Σαν αφουκρούμαι από μακρά να καλατσ̌εύ’ς γλυκέα [γιαρ] Βιντι͜άεται το καρδόπο μ’ και κρούει κι άλλο αψέα [γιαρ] Κι όντες ελέπω να σιμώντς και γιανασ̌εύ’ς σο γιάνι μ’, [γιαρ] κόφκουντανε τα γόνατα μ’, κρύος γομούται απάν’ ι-μ’ [γιαρ]
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
απέσ’ | μέσα | ||
αφουκρούμαι | αφουγκράζομαι | ||
αψέα | με αψύ τρόπο, έντονα, δριμεία | ||
βιντι͜άεται | καταλαμβάνεται από οίστρο, δεν ησυχάζει (από το έντομο βίντος=οίστρος, είδος δίπτερων εντόμων που ενοχλούν, τρελαίνουν ορισμένα ζώα) | ||
γιανασ̌εύ’ς | πλησιάζεις, πλευρίζεις | yanaşmak | |
γιάνι | πλάι, πλευρό | yan | |
γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
γομούται | γεμίζει, βουρκώνει, κομπιάζει | ||
’δέν | τίποτα | ||
δι͜αβαίντς | (για τόπο) περνάς, διασχίζεις, (για χρόνο) περνάς | διαβαίνω | |
ελέπω | βλέπω | ||
έμπρι͜α | μπροστά | ||
καλατσ̌εύ’ | μιλάω/ει, συνομιλώ/ει, συζητώ/άει | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
καλατσ̌εύ’ς | μιλάς, συνομιλείς, συζητάς | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
κέσ’ | εκεί μέσα, προς τα εκεί | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κόφκουντανε | κόβονται | ||
κρούει | χτυπάει | κρούω | |
κρύος | κρύο, ψύχος | ||
μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
όντες | όταν | ||
πυκνοκουρτώ | καταπίνω με μεγάλη συχνότητα | ||
σαρεύ’ | τυλίγω/ει, περικυκλώνω/ει, εναγκαλίζομαι/εται, μτφ. αρέσει σε | sarmak | |
σιμώντς | πλησιάζεις, σιμώνεις | ||
τέρεμα | βλέμμα |