Προβολή Τραγουδιού
Τ’ ομμάτι͜α μ’ αραεύ’νε σε |
Του Ρθι͜άν τ’ ορμίνΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιάννης Θεοδωρίδης, Κυριάκος Αντωνιάδης
Κάθαν βράδον σο όνερο μ’, πουλί μ’, εσέν ελέπω Πως κείσαι σ’ εγκαλιόπο μου και τα μαλλία σ’ πλέκω Πουλόπο μ’, ντό εποίκες με; ’κ’ επορώ να κοιμούμαι Κρού’νε σο νου μ’ τ’ ομματόπα σ’, πάω να παλαλούμαι Τα δάκρυ͜α μ’ εκατήβαιναν, πουλί μ’, απ’ έναν-έναν Άμον τ’ εσόν την ψ̌ην καικά ’κι σκουτουλίζ’ κανέναν Τ’ ομμάτι͜α μ’ αραεύ’νε σε κι η ψ̌η μ’ αροθυμά σε Να έπλανε με κι ο Θεόν σον τόπον ντο κοιμάσαι
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αραεύ’νε | ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν | aramak | |
| αροθυμά | νοσταλγεί | ||
| βράδον | βράδυ | ||
| εγκαλιόπο | αγκαλίτσα | ||
| εκατήβαιναν | κατέβαιναν | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έπλανε | έπλαθε, δημιουργούσε, εμφάνιζε | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| επορώ | μπορώ | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κάθαν | κάθε | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| κείσαι | κείτεσαι, ξαπλώνεις | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κοιμούμαι | κοιμάμαι | ||
| κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
| κρού’νε σο νου μ’ | έρχονται στο νου μου/στη σκέψη μου | κρούω | |
| ομμάτι͜α | μάτια | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| όνερο | όνειρο | ||
| παλαλούμαι | τρελαίνομαι | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| σκουτουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
