Γαρασαρέτ’κον

Προβολή Τραγουδιού

Ιάσων | Σκοποί και τραγούδια από τη Μαύρη Θάλασσα

Καλλιτέχνες: Ömer Beykoz, Αλέξανδρος Παρχαρίδης, Φίλιππος Κεσαπίδης

Παρχάρ’ αέρα ’φύσεσεν
κάποθεν τέλια-τέλια
[γιαρ (x6)]
Τρυγόνα μ’, τα φιλέματα σ’
γλυκέα άμον μέλια
[γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)]

Σα παρχάρι͜α μη λάσ̌κεσαι,
πουλί μ’, χωρίς εμέναν
[γιαρ (x6)]
Κι ασ’ όλια τα νερά μη πίντς,
κάποιον έχ̌’ εβδέλλαν
[γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)]

Κόρη μ’, παρχαροπούλα είσαι,
ρομάνας θα̤γατέρα
[γιαρ (x6)]
Εσέν π’ ελέπ’ την Κερεκήν
’κι πάει ους την Δευτέραν
[γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)]

Σ’ ελάτ’ αφκά μη κάθεσαι
τ’ ελατοκλάδι͜α στάζ’νε
[γιαρ (x6)]
Σα μανουσ̌άκια απέσ’ πορπάτ’,
τα κάλλια σ’ να φωτάζ’νε
[γιαρ (x2), πάντα γιαρ (x5)]

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
ασ’	από
αφκά	κάτω
γιαρ	αγαπητός/ή/ό, αγάπη	yâr
γλυκέα	(επιρρ.) γλυκά
εβδέλλαν	βδέλλα	βδάλλω
ελάτ’	έλατο
ελατοκλάδι͜α	ελατόκλαδα
ελέπ’	βλέπει/βλέπω
έχ̌’	έχει
κάλλια	κάλλη
κάποθεν	από κάπου
Κερεκήν	Κυριακή
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσ̌κεσαι	περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
μανουσ̌άκια	μενεξέδες/βιολέτες	մանուշակ (manušak)<manafšak
όλια	όλα
ους	ως, μέχρι
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
παρχάρι͜α	ορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πίντς	πίνεις
πορπάτ’	(προστ.) περπάτα
ρομάνας	παρχαρομάνας, γυναίκας επιφορτισμένης με την επιμέλεια των ζώων και άλλες γαλακτοκομικές εργασίες στο παρχάρι (θερινό βοσκοτόπι)
στάζ’νε	στάζουνε
τέλια	σύρματα, χορδές μουσικού οργάνου	tel
τέλια-τέλια	κυματιστά
τρυγόνα	το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας
φιλέματα	φιλιά
’φύσεσεν	(εφύσεσεν) φύσηξε
φωτάζ’νε	φωτίζουν, λάμπουν