Θεέ μ’, ντ’ εποίκα σε

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώτης Γαβριηλίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

expand_content

Θεέ μ’, πέει με, ντ’ εποίκα σε
κι ατόσον βασανί͜εις με;
Και σα καρίπ’κα τα μέρι͜α
γιατί φέρτς και κλαινί͜εις με;

Δεντρόπο μ’, ντ’ εμαρέθανε
κι ερρούζ’νανε τα φύλλα σ’
Θεέ μ’, ακόμαν ’κ’ έρθανε
τη μοθοπώρ’ τα μήνας

Ακόμαν, πουλί μ’, καλοκαίρ’,
ο χ̌ειμωγκόντς σο ψ̌όπο μ’
Θεέ μ’, Εσύ μόνον λαρώντς
τα πόνι͜α σο καρδόπο μ’

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ατόσον	τόσο
βασανί͜εις	βασανίζεις
δεντρόπο	δεντράκι
εμαρέθανε	μαράθηκαν
εποίκα	έκανα, έφτιαξα	ποιέω-ῶ
έρθανε	ήρθαν
ερρούζ’νανε	έπεφταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
καρίπ’κα	μοναχικά, ερημικά	garip/ġarīb
κλαινί͜εις	κάνεις κάποιον να κλάψει, στενοχωρείς
λαρώντς	γιατρεύεις, θεραπεύεις
μέρι͜α	μέρη
μήνας	(τα) μήνες
μοθοπώρ’	φθινόπωρο
πέει	(προστ.) πες
πόνι͜α	πόνοι
φέρτς	φέρεις, φέρνεις
χ̌ειμωγκόντς	χειμώνας
ψ̌όπο	ψυχούλα