Προβολή Τραγουδιού
Άστρα τον φέγγον πέτε͜ ατον |
25 χρόνια Ασλανίδης - 30 χρόνια VASIPAPΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Παναγιώτης Ασλανίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Άστρα, τον φέγγον πέτε͜ ατον τον κόπον ατ’ μη χάνει Τ’ εμόν εγάπ’ έν’ έμορφος, τον τόπον ατ’ πιάνει Σουμά σα ξημερώματα και σα πετεινολάλι͜α ’κ’ επόρ’να να εγνέφιζα, γλυκύν έτον η εγκάλι͜α σ’ Σουμά σα ξημερώματα εξέβαν δύο άστρα Τ’ έναν ομοι͜άζ’ τον πρόσωπο σ’, τ’ άλλο τα ψ̌ήα σ’ τ’ άσπρα Ξημέρωσεν, αρνόπο μου, σούκ’ ποίσον την μετάνοια σ’ Άπλωσον τα ξερόχ̌ερα σ’ κι έπαρ’ με σην εγκάλι͜α σ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άπλωσον | (προστ.) άπλωσε | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γλυκύν | γλυκιά/ό | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εγνέφιζα | ξυπνούσα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έμορφος | όμορφος/η | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξέβαν | βγήκαν | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| επόρ’να | μπορούσα | ||
| έτον | ήταν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ομοι͜άζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
| πέτε | (προστ.) πείτε | ||
| πετεινολάλι͜α | χαράματα, η ώρα που λαλούν οι πετεινοί | ||
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| σούκ’ | (προστ.) σήκω | ||
| σουμά | κοντά | ||
| φέγγον | φεγγάρι | ||
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
