Προβολή Τραγουδιού
Τ’ ομμάτι͜α σ’ ’μοιάζ’νε του κυρού σ’

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Νίκος Σαμπακίδης, Παναγιώτης Ασλανίδης
Τ’ ομμάτι͜α σ’ ’μοι͜άζ’νε του κυρού σ’, το ταπιέτ’ ση μάνα σ’ Ατό το αναστέναγμα σ’ ομοι͜άζ’ τ’ εμόν τση καρδι͜άς Ν’ αηλί ντο είδα κι έπαθα εκείνον τον καιρόν Τ’ αρνί μ’ ους να εκαντούρεψα ’κ’ εποίκα το τ’ εμόν Κόρη, τα τυχερά σ’ μη χάντς, τα χρονόπα σ’ δι͜αβαίν’νε Ατά τα κάλλι͜α σ’ λύγουνταν, εσέναν ’κι απομέν’νε
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απομέν’νε | απομένουν | ||
ατά | αυτά | ||
δι͜αβαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
’κ’ | δεν | ουκί<οὐχί | |
κάλλι͜α | κάλλη | ||
’κι | δεν | ουκί<οὐχί | |
κυρού | πατέρα | ||
λύγουνταν | λιώνουν | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ομοι͜άζ’ | ομοιάζει, μοιάζει | ||
ους | ως, μέχρι | ||
ταπιέτ’ | συνήθεια, χαρακτηριστικό, ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου | tabiat/ṭabīʿat | |
τση | της | ||
χάντς | χάνεις, παύεις να έχεις, διώχνεις | ||
χρονόπα | χρονάκια |