Προβολή Τραγουδιού

Την ορφανίαν που ’κ’ είδε

Καλλιτέχνες: Γιώργος Νικολαΐδης, Παναγιώτης Ασλανίδης

Την ορφανίαν που ’κ’ είδε,
ας ερωτά εμένα
Εδέβεν ’ς σο κιφαλόπο μ’
ατό ντο ’κ’ ενεμένα

Άτυχον έρθα σον κόσμον,
μικρίκον ορφανίγα
Όθεν μερέα εκλώστα
τα στράτας ι-μ’ ’κ’ ενοίγαν

Πάντα με τ’ «αχ» και με το «βαχ»,
εγώ τ’ ορφανεμένον
Σα σταυροστράτι͜α κάθουμαι
το καριπλανεμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
εδέβεν	πήγε, διάβηκε, διέσχισε, ξεπέρασε	διαβαίνω
εκλώστα	γύρισα, επέστρεψα
ενεμένα	περίμενα, ανέμενα
ενοίγαν	ανοίχθηκαν
έρθα	ήρθα
ερωτά	ρωτάει
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καριπλανεμένον	ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος	garip/ġarīb
κιφαλόπο	κεφαλάκι
μερέα	μεριά
μικρίκον	μικρούλης/α/ικο
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όθεν μερέα	όποια μεριά/πλευρά
ορφανίγα	ορφάνεψα
’ς	(ας) από
σταυροστράτι͜α	σταυροδρόμια
στράτας	δρόμοι (ονομ.), δρόμους (αιτ.)