Προβολή Τραγουδιού
Το φίλεμα σ’ αγίασμαν |

Στιχουργοί: Βασίλης Παπαδόπουλος
Συνθέτες: Γιώτης Γαβριηλίδης
Καλλιτέχνες: Γιώργος Πουλαντσακλής, Μελίνα Χατζηκαμάνου
Τσ̌ιτσ̌έκ’ εγώ θα ’ίνουμαι, σην στράτα σ’ θα φυτρώνω Να κλίσ̌κεσαι, μυρίσ̌κεσαι κι απάν’ ι-σ’ να γριβώνω Εγάπη μ’, αραεύω σε απάν’ σα παρχαρόπα Γουρπάν’-τ- σ’, πουθέν ’κ’ ελέπ’ ατα τ’ έμορφα τ’ ομματόπα σ’! Όντες νουνίζω σε -ν- εγώ, τ’ ομματόπα μ’ δα̤κρούν’νε και τη σεβντάς τα τερτόπα, μαχ̌αίρ’ σο ψ̌όπο μ’ κρού’νε Γιοσμά μ’, να ποδεδίζω σε, μη ματώντς το καρδόπο μ’! Το φίλεμα σ’ αγίασμαν, λαρών’ τ’ εμόν το ψ̌όπον
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
απάν’ | πάνω | ||
αραεύω | ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω | aramak | |
ατα | αυτά | ||
γιοσμά | κομψός, λεβέντης νέος | yosma | |
γουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
γριβώνω | προσκολλώμαι, , γαντζώνομαι | αγριφώνω<agrafer<grappa | |
δα̤κρούν’νε | δακρύζουν | ||
εγάπη | αγάπη | ||
ελέπ’ | βλέπει/βλέπω | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
έμορφα | όμορφα | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
κλίσ̌κεσαι | σκύβεις, κλίνεις | ||
κρού’νε | χτυπούν | κρούω | |
λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
ματώντς | ματώνεις | ||
μαχ̌αίρ’ | μαχαίρι | ||
μυρίσ̌κεσαι | μυρίζεις κτ, οσφραίνεσαι | ||
να ποδεδίζω | να χαρώ κπ | ||
νουνίζω | σκέφτομαι | ||
ομματόπα | ματάκια | ||
όντες | όταν | ||
παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
πουθέν | πουθενά | ||
σεβντάς | αγάπης, έρωτα | sevda/sevdā | |
τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
φίλεμα | φιλί | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα | ||
ψ̌όπον | ψυχούλα |