Προβολή Τραγουδιού
Χριστέ μ’ και Παναΐα μ’ |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σιαμίδης, Κώστας Σιαμίδης, Παναγιώτης Θεοδωρίδης
Χριστέ μ’ και Παναΐα μου, για ποίσον έναν θάμαν Ατώρα με τ’ αρνόπο μου να χ̌αίρουμες εντάμαν Εντώκεν κι εγκαλιάστεν με και -ν- ας σα μὲσα κέσ’-ι Είπε με, «Αφέντα που θα πας; Ας είμες αδακέσ’-ι» Εγώ τερώ σον πρόσωπο σ’, εσύ ξάι ’κι τερείς με Το νου μ’ πιρτέν εδώκα σε κι άμον ντο θέλτς ορί͜εις με Εγώ -ν- αδά ’κι ’ίνουμαι, εγώ -ν- αδά ’κι στέκω Τ’ ομμάτι͜α μ’ χαντυλλιάουνταν εσέν όντες ελέπω
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αδά | εδώ | ||
αδακέσ’ | εδώ γύρω, κάπου εδώ | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
ατώρα | τώρα | ||
εγκαλιάστεν | αγκάλιασε | ||
εδώκα | έδωσα | ||
είμες | είμαστε | ||
ελέπω | βλέπω | ||
εντάμαν | μαζί | ||
εντώκεν | χτύπησε | ||
θάμαν | θαύμα | ||
θέλτς | θέλεις | ||
’ίνουμαι | γίνομαι | ||
κέσ’ | εκεί μέσα, προς τα εκεί | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
μὲσα | (τα) η μέση | ||
ξάι | καθόλου | ||
ομμάτι͜α | μάτια | ||
όντες | όταν | ||
ορί͜εις | ορίζεις, ελέγχεις | ||
πιρτέν | μονομιάς | birden | |
ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
τερείς | κοιτάς | ||
τερώ | κοιτώ | ||
χ̌αίρουμες | χαιρόμαστε | ||
χαντυλλιάουνταν | γαργαλιούνται, μτφ. θαμπώνονται |