Προβολή Τραγουδιού
Ν’ αηλί εμέν, νε! μάνα μου |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης
Ν’ αηλί εμέν, νε μάνα μου, άλλο ’κ’ είδα αΐκον Το κρεβατόπο μ’ εύκαιρον, το μαξιλάρ’ καρίπ’κον Έκαψες το καρδόπο μου, Θεόν που ’κι φοάσαι Αν πας και σον πνευματικόν πώς θα ’ξομολογά σε -ν; Να έμ’νε έναν πετούμενον, τ’ ουρανού έναν πουλόπον Να έρχουμ’νε κι εκόνευα σ’ εγάπης τ’ εγκαλιόπον Έλα, πουλί μ’, σ’ εμέτερα, αλήγορα κλώστ’ κι άμε Οι γειτόν’ μ’ εγροικούν ατο το σεβνταλούκ’ ντ’ ευτάμε Ψηλό ραχ̌ίν χαμέλυνον ας χαμελύν’ κι ο ήλιον Θα έρ’ται και δι͜αβαίν’ τ’ αρνί μ’, κόκκινον κι άμον μήλον
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
αΐκον | τέτοιο/α | ||
αλήγορα | γρήγορα | ||
άμε | (προστ.) σύρε, πήγαινε | ||
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
γειτόν’ | γείτονες | ||
δι͜αβαίν’ | (για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ | διαβαίνω | |
εγκαλιόπον | αγκαλιά, αγκαλίτσα | ||
εγροικούν | καταλαβαίνουν | ||
εκόνευα | εγκαθιστούσα, φώλιαζα, προσγειωνόμουν | konmak | |
εμέτερα | δικά μου/μας | ἡμέτερος | |
έμ’νε | ήμουν | ||
έρ’ται | έρχεται | ||
έρχουμ’νε | ερχόμουν | ||
εύκαιρον | (ουδ.) άδειο, αδειανό, (αρσ.) ανόητο, κουφιοκέφαλο | ||
ευτάμε | κάνουμε, φτιάχνουμε | εὐθειάζω | |
’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
καρδόπο | καρδούλα | ||
καρίπ’κον | ξένο, μοναχικό, φτωχό, ανήμπορο | garip/ġarīb | |
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
κρεβατόπο | κρεβατάκι | ||
ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
πουλόπον | πουλάκι | ||
ραχ̌ίν | βουνό, ράχη | ||
σεβνταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
φοάσαι | φοβάσαι | ||
χαμελύν’ | χαμηλώνει | ||
χαμέλυνον | χαμήλωσε |
Αφιερωμένο στη μνήμη του Αναστάσιου Παναπακίδη από Λευκόγεια Δράμας, λυράρης και τραγουδιστής του Πόντου