Ση μάνα σ’ ’κι ζεις καλά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Ατματσίδης, Στάθης Νικολαΐδης

Τριύλ’, τριύλ’ σο χορόν
κορτσόπα κοκκινίζ’νε
Φορούν και αναλλάζ’νε
εθαρρούν πως θ’ αντρίζ’νε

Ακεί πέρα αγούλα̤,
τ’ ολόερα τσ̌αγούλα̤
Έφαγαν εμέν, πουλί μ’,
τ’ ομμάτι͜α σ’ τα τσ̌αχούρα̤

Ση μάνα σ’ ’κι ζεις καλά
πάτση, έλα κάθκα αδά!
Εγώ θα στοχ̌εύω σε
ας σ’ ατείντς κι άλλο πολλά

Ση χώραν πα δίν’νε σε
πολεμούν ν’ αντρίζ’νε σε
Ατείν’, πουλί μ’, τ’ εσετέρ’
ξάι πώς ’κι νουνίζ’νε σε;

Έρχουμαι μεσανυχτί’,
φυγαδι͜άζω σε σ’ ορμίν
Οι τουσ̌μάν’ μ’ ελέπ’νε μας
σο κύρ’ -τ- σ’ αγκαλούνε μας

Χάιτε! Έλα σο παρχάρ’,
μετ’ εμέν το παλληκάρ’
Γιαν-γιανά να πορπατούμε
τ’ έναν τ’ άλλο ν’ αγαπούμε

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αγκαλούνε	καταγγέλλουν, κατηγορούν, καταδίδουν
αγούλα̤	μαντριά αρνιών	ağıl
αδά	εδώ
ακεί	εκεί
αναλλάζ’νε	φοράνε τα καλά/γιορτινά ρούχα
αντρίζ’νε	αντρίζουν, παντρεύουν, παντρεύονται
ας σ’	(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
ατείν’	αυτοί
ατείντς	αυτούς
γιαν-γιανά	πλάι-πλάι, ο ένας δίπλα στον άλλον	yan yana
δίν’νε	δίνουν
εθαρρούν	θαρρούν, νομίζουν, υποθέτουν
ελέπ’νε	βλέπουνε
έρχουμαι	έρχομαι
εσετέρ’	δικοί σου/σας
κάθκα	(προστ.) κάθισε
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κι άλλο πολλά	περισσότερο, παραπάνω
κοκκινίζ’νε	κοκκινίζουν
κορτσόπα	κοριτσάκια
κύρ’	πατέρα
μεσανυχτί’	την ώρα του μεσονυχτίου
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
νουνίζ’νε	σκέφτονται
ξάι	καθόλου
ολόερα	ολόγυρα
ομμάτι͜α	μάτια
ορμίν	ρυάκι, ρεματιά
πα	πάλι, επίσης, ακόμα
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
πάτση	Ε! αδελφή, κόρη (ως προσφώνηση γυναίκας γενικά)	bacı
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πορπατούμε	περπατάμε
στοχ̌εύω	παρατηρώ, προσέχω, επισημαίνω
τουσ̌μάν’	εχθροί	düşman/duşmān
τριύλ’	τριγύρω
τσ̌αγούλα̤	χαλίκια	çakıl
τσ̌αχούρα̤	γκριζομπλε	çakır
φυγαδι͜άζω	φυγαδεύω
χάιτε	άντε	haydi<hay de (οθωμ.)
χώραν	ξένους, μη οικείους, ξενιτειά

Σημειώσεις

Αφιερωμένο στον αγαπημένο μου αδερφό Χαράλαμπο Νικολαϊδη