Προβολή Τραγουδιού

Τα παπουτσ̌όπα σ’

Τα παπουτσ̌όπα σ’ έγρασες,
θα παίρω σε γενία
Εσύ τον άντρα σ’ αγάπα,
εμέν πα λιμενία

Πουλί μ’, και -ν- ατό το σπαρέλ’ σ’
ντ’ έμορφα κοκκινίζει;
Κλώσον ατο τ’ απάν’ αφκά,
την καρδι͜ά μ’ τυρρανίζει

Τον άντρα σ’ τορπαλάεψον
και δος ατόν χορτάρι͜α
Και στείλον ατον σον παρχάρ’,
ας ωρι͜άζ’ τα μουσκάρι͜α

Έλυνα το σπαρέλ’ν εθε,
έλεεν «λίου-λίου»
Ο πρόσωπον εφώταζεν
αρ’ άμον του ηλίου

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς
απάν’	πάνω
αφκά	κάτω
γενία	καινούρια	yeni
δος	δώσε
έγρασες	έφθειρες, έλιωσες	γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εθε	του/της
έλεεν	έλεγε
έμορφα	όμορφα
εφώταζεν	φώτιζε, έλαμπε
κλώσον	γύρισε, στρέψε (προστ.)
λιμενία	ελλιμένισε, μτφ. βάλε με στην αγκαλιά σου (προστ.)
μουσκάρι͜α	μοσχάρια
πα	πάλι, επίσης
παίρω	παίρνω
παπουτσ̌όπα	παπούτσια (υποκορ.)
παρχάρ’	ορεινός τόπος θερινής βοσκής
σπαρέλ’	μέρος γυναικείας ενδυμασίας αυτοτελές που χρησιμεύει ως κάλυμμα του στήθους
στείλον	στείλε (προστ.)
τορπαλάεψον	βάλε στον τορβά (όπως όταν τάιζαν τα ζώα περνώντας το κεφάλι τους μέσα σε μια μεγάλη σακούλα που περιείχε τροφή), μτφ. κάνε κπ να μην βλέπει (προστ.)	torbalamak
ωρι͜άζ’	προσέχω/ει, φυλάω/ει, επιβλέπω/ει