Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ έναν το χ̌έρι μ’ σο τοξάρ’, [Τρυγόνα μ’, λάλ’ με!] τ’ άλλο απάν’ ση λύραν [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] Τα χ̌είλι͜α μ’ είναι σο ποτήρ’ [Κορτσόπον, λάλ’ με!] κι ο νους ι-μ’ σην Σωτήραν [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] ’Μώ σε, θεία, ’μώ σε, αούτος παλαλός έν’! Σ’ έναν βούραν λεφτοκάρυ͜α λέει με «Έλα͜ ας φιλώ σε» Αΐκον έν’, αΐκον έν’, [Κορτσόπον, λάλ’ με!] τ’ αρνίτσας η λαλία [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] Ας σο κιφάλ’ν ατ’ς το λετσ̌έκ’ [Κορτσόπον, λάλ’ με!] επέρα εσπογγίγα [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] ’Μώ σε, θεία, ’μώ σε, αούτος παλαλός έν’! Σ’ έναν βούραν λεφτοκάρυ͜α λέει με «Έλα͜ ας φιλώ σε» Θεία μ’, η ψ̌η σ’ θυμίαμαν, [Κορτσόπον, λάλ’ με!] τα χ̌έρι͜α σ’ αεκέρι͜α [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] Με την κουτσ̌ή σ’ θα λάσκουμαι [Κορτσόπον, λάλ’ με!] χρόνι͜α και καλοκαίρι͜α [Λάλ’ με κι ας λαλώ σε] ’Μώ σε, θεία, ’μώ σε, αούτος παλαλός έν’! Σ’ έναν βούραν λεφτοκάρυ͜α λέει με «Έλα͜ ας φιλώ σε»
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αεκέρι͜α | αγιοκέρια, κεριά από τον Πανάγιο Τάφο | ||
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| αούτος | αυτός | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βούραν | χούφτα | vola=η παλάμη του χεριού ή το πέλμα του ποδιού | |
| έν’ | είναι | ||
| επέρα | πήρα | ||
| εσπογγίγα | σκουπίστηκα | ||
| κιφάλ’ν | κεφάλι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| λάλ’ | (προστ.) βγάλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλώ | βγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| λεφτοκάρυ͜α | λεπτοκάρυα, φουντουκιές, φουντούκια | λεπτο- + κάρυον | |
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| παλαλός | τρελός, ανόητος | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αεκέρι͜α | αγιοκέρια, κεριά από τον Πανάγιο Τάφο | ||
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| αούτος | αυτός | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βούραν | χούφτα | vola=η παλάμη του χεριού ή το πέλμα του ποδιού | |
| έν’ | είναι | ||
| επέρα | πήρα | ||
| εσπογγίγα | σκουπίστηκα | ||
| κιφάλ’ν | κεφάλι | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| κουτσ̌ή | κόρη | ||
| λάλ’ | (προστ.) βγάλε λαλιά, κάλεσε, αποκάλεσε, προσκάλεσε, οδήγησε | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| λαλώ | βγάζω λαλιά, καλώ, αποκαλώ, προσκαλώ, οδηγώ | ||
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| λεφτοκάρυ͜α | λεπτοκάρυα, φουντουκιές, φουντούκια | λεπτο- + κάρυον | |
| ’μώ | (επιφ.) εκδήλωση έκπληξης, θαυμασμού ή δυσφορίας, βρε! σε καλό σου! | γαμώ | |
| παλαλός | τρελός, ανόητος | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| τρυγόνα | το πουλί τρυγόνι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 