Τ’ Ευκλείδη τα τραγωδίας

Προβολή Τραγουδιού

Κορτσόπον λάλ’ με/Τ’ Ευκλείδη τα τραγωδίας

Καλλιτέχνες: Αντιγόνη Καγκελίδου, Παντελής Σεβαστίδης

Σκοτία πίσσα έτονε,
ο καιρόν λιβωμένος
Αφκά σο κάρο εκείτονε
Ευκλείδης ματωμένος
Ε, μαύρε καπετάνιε!

Ευκλείδη, οι τσ̌ετέδες ι-σ’
εσέναν αραεύ’νε
Όθεν κέσ’ γυροκλώσκουνταν,
μοιρολογούν και κλαίγ’νε
Ε, μαύρε καπετάνιε!

Κλαίγ’νε σε τα ψηλά ραχ̌ι͜ά,
τα βαθέα τ’ ορμία
Κλαίγ’νε σε οι τσ̌ετέδες ι-σ’
και τ’ εσά τα παιδία
Ε, μαύρε καπετάνιε!

Ευκλείδης ’κ’ εφογούτονε
σπαθία και μαχ̌αίρι͜α
Πώς έπαθεν και -ν- ερρούξεν
ση Χάρονος τα χ̌έρι͜α;
Ε, μαύρε καπετάνιε!

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αραεύ’νε	ψάχνουν, αναζητούν, γυρεύουν	aramak
αφκά	κάτω
βαθέα	βαθιά
γυροκλώσκουνταν	κλωθογυρίζουν
εκείτονε	κείτονταν, ξάπλωνε
ερρούξεν	έπεσε
εσά	δικά σου/σας
έτονε	ήταν
εφογούτονε	φοβόταν
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κέσ’	εκεί μέσα, προς τα εκεί	κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε
κλαίγ’νε	κλαίνε
λιβωμένος	συννεφιασμένος	λίβος<λείβω
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
ορμία	ρυάκια, ρεματιές
παιδία	παιδιά
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
σκοτία	σκοτάδι
σπαθία	σπαθιά
τσ̌ετέδες	συμμορίτες, άτακτες ομάδες οπλισμένων μουσουλμάνων υπότροπων κατάδικων	çete<četa
Χάρονος	Χάρου