Αραεύω σε, πατέρα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Πατέρα μ’, εφαρμακώθα
με τ’ εσόν τη χαμονήν
Ορφανός εγώ επέμ’να,
πονεμένον έν’ η ψ̌η μ’

Τα δά̤κρυ͜α μ’ έχω νερόν
και φαΐν έχω τον πόνον
Πατέρα μ’, εγώ ντο σύρω,
το ψ̌όπο μ’ εξέρ’ α̤’ μόνον

Τα χ̌ειλόπα μ’ ’κι γελούν,
βαρέα αναστενάζω
Σα τέρτι͜α τη ορφανίας,
πατέρα μ’, πώς θα βαστάζω;

Αραεύω σε, πατέρα,
και -ν- εσέν πάντα θυμούμαι
Τη φωτογραφία σ’ βάλω
σο κρεβάτι μ’ και κοιμούμαι

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
α̤’	(α̤τό) αυτό, το
αραεύω	ψάχνω, αναζητώ, γυρεύω	aramak
βαρέα	βαριά, συχνά, πολύ
έν’	είναι
εξέρ’	ξέρω/ει, γνωρίζω/ει
επέμ’να	απόμεινα
εσόν	δικός/ή/ό σου
εφαρμακώθα	φαρμακώθηκα
θυμούμαι	θυμάμαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κοιμούμαι	κοιμάμαι
σύρω	σέρνω, τραβώ, ρίχνω
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
χ̌ειλόπα	χειλάκια
χαμονήν	χαμό, όλεθρο
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα