Έχω σεβντάν

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Εφέκες με να ζω, πουλί μ’,
με τ’ άψιμο σ’ απέσ’ σην ψ̌η μ’
Να καίω, να βρουλίουμαι,
άμον κερίν να λύουμαι

Έχω σεβντάν, έχω σεβντάν,
σην καρδι͜ά μ’ ένοιξες γεράν
Και να λαρούμαι ’κ’ επορώ,
τρέχ’νε τα δά̤κρυ͜α μ’ και πονώ

Εντώκες μαχ̌αίρ’ σο καρδόπο μ’,
το αίμαν τρέχ̌’ άμον νερόν
Απέσ’ σο ψ̌όπο μ’ ’κχ̌ύεται
και ’ίνεται φαρμάκ’ πικρόν

Έχω σεβντάν, έχω σεβντάν,
σην καρδι͜ά μ’ ένοιξες γεράν
Και να λαρούμαι ’κ’ επορώ,
τρέχ’νε τα δά̤κρυ͜α μ’ και πονώ

Θα δίγω τέλος ση ζωή μ’
εμέν αν ’κι πιστεύ’ς, πουλί μ’
Θ’ ακούς και θα μαθάντς ατο,
αργώς θα εγροικάς ατο

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
απέσ’	μέσα
αργώς	αργά
άψιμο	φωτιά
βρουλίουμαι	φλέγομαι, καίγομαι	brûler
γεράν	πληγή, τραύμα	yara
δίγω	δίνω
εγροικάς	καταλαβαίνεις
ένοιξες	άνοιξες
εντώκες	χτύπησες, έκανες να
επορώ	μπορώ
εφέκες	άφησες
’ίνεται	γίνεται
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
’κχ̌ύεται	εκχύνεται, χύνεται, εκρέει	εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
λαρούμαι	γιατρεύομαι, θεραπεύομαι
λύουμαι	λιώνω
μαθάντς	μαθαίνεις
μαχ̌αίρ’	μαχαίρι
πιστεύ’ς	πιστεύεις
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
τρέχ̌’	τρέχει
τρέχ’νε	τρέχουν
ψ̌η	ψυχή
ψ̌όπο	ψυχούλα