Αποφκακέσ’ τερείς με

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Ανέστης Αθανασιάδης, Γιώτης Γαβριηλίδης

Σην γειτονία σ’ πορπατώ,
πουλί μ’, τ’ όνεμα σ’ λέω
Ας ση σεβντά σ’ ερρώστεσα,
μοιρολογώ και κλαίω

Αν ’κι παίρω σε, πουλί μ’,
’κι θέλω εγώ να ζω
Να ελέπω σε με άλλον,
πουλί μ’, εγώ ’κ’ επορώ

Σ’ οσπιτόπο σ’ εμπαίντς, εβγαίντς,
αποφκακέσ’ τερείς με
Έναν λόγον γλυκύν ’κι λες
Ντό πολλά τυρα̤ννί͜εις με!

Αν ’κι παίρω σε, πουλί μ’,
’κι θέλω εγώ να ζω
Να ελέπω σε με άλλον,
πουλί μ’, εγώ ’κ’ επορώ

Έλα -ν- ας γουνουσεύομε,
τερούμε ντο θ’ ευτάμε
Ήνταν θα λέγω σε ν’ ευτάς,
σην εγκλησίαν πάμε

Αν ’κι παίρω σε, πουλί μ’,
’κι θέλω εγώ να ζω
Να ελέπω σε με άλλον,
πουλί μ’, εγώ ’κ’ επορώ

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αποφκακέσ’	από κάτω πέρα
γλυκύν	γλυκιά/ό
γουνουσεύομε	συνομιλούμε	konuşmak
εβγαίντς	βγαίνεις
εγκλησίαν	εκκλησία
ελέπω	βλέπω
εμπαίντς	μπαίνεις
επορώ	μπορώ
ερρώστεσα	αρρώστησα
ευτάμε	κάνουμε, φτιάχνουμε	εὐθειάζω
ευτάς	κάνεις, φτιάχνεις	εὐθειάζω
ήνταν	οτιδήποτε, ό,τι
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
όνεμα	όνομα
οσπιτόπο	σπιτάκι	hospitium<hospes + -όπον
παίρω	παίρνω
πολλά	(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πορπατώ	περπατάω
σεβντά	αγάπη, έρωτας	sevda/sevdā
τερείς	κοιτάς
τερούμε	κοιτάμε
τυρα̤ννί͜εις	τυραννάς, ταλαιπωρείς