Προβολή Τραγουδιού
Κλαίγω και κλαίν’ τα πουλόπα |
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιωργούλης Κουγιουμτζίδης, Χρύσανθος Θεοδωρίδης
Κλαίγω και κλαίν’ τα πουλόπα, τραγωδώ, κελαηδούνε Εγώ -ν- όντες ’κι χ̌αίρουμαι ατά πα ’κι πετούνε Κλαίγω, τα δά̤κρυ͜α μ’ είν’ πικρά, φαρμακών’νε το ψ̌όπο μ’ ’Κι αφήν’νε με να χ̌αίρουμαι και μετ’ εσέν, πουλόπο μ’ Πουλί μ’, τ’ εσόν-α η σεβντά εμέν θα παλαλών’ με ’Κι θα ευρίεται γιατρός, εμέν για να λαρών’ με
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
ατά | αυτά | ||
αφήν’νε | αφήνουν | ||
είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
ευρίεται | βρίσκεται | ||
’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
λαρών’ | γιατρεύει, θεραπεύει | ||
μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
όντες | όταν | ||
πα | πάλι, επίσης, ακόμα | ||
παλαλών’ | τρελαίνει | ||
πουλόπα | πουλάκια | ||
πουλόπο | πουλάκι | ||
σεβντά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā | |
τραγωδώ | τραγουδάω | ||
φαρμακών’νε | φαρμακώνουν | ||
χ̌αίρουμαι | χαίρομαι | ||
ψ̌όπο | ψυχούλα |