Εγάπανα τα έμορφα

[Και -ν-] Εγάπανα τα έμορφα
κορτσόπα σο χωρίο μ’
Ατά έταν ντο έφαγαν
όλεν/όλον τ’ εμόν το βίον

Εγώ εποίν’να παλαλά
με τα κορτσόπα τα μικρά
Ντροπή ντ’ έτον ’κ’ εγνώριζα,
την ψ̌η μ’ εχαρεντέριζα

[Και -ν-] Εθάρρ’να έτον εύκολον
να έ͜εις πολλά σεβτάδες
Να τρως, να πίντς, να χ̌αίρεσαι
με τ’ έμορφους νυφάδες

Εγώ εποίν’να παλαλά
με τα κορτσόπα τα μικρά
Ντροπή ντ’ έτον ’κ’ εγνώριζα,
την ψ̌η μ’ εχαρεντέριζα

[Και -ν-] Ατώρα επέμ’να μαναχός,
νι͜ά ’σπίτ’ έχω, νι͜ά τόπον
Τα τέρτι͜α έρθαν κι εσάρεψαν
σο μαύρον το καρδόπο μ’
Τα τέρτι͜α έρθαν κι εσάρεψαν
μάνα, σ’ εμόν το ψ̌όπον

Εγώ εποίν’να παλαλά
με τα κορτσόπα τα μικρά
Ντροπή ντ’ έτον ’κ’ εγνώριζα,
την ψ̌η μ’ εχαρεντέριζα