Προβολή Τραγουδιού
Οι παρχαρέτ’ ποτίζ’νε |
Ονέρ’τα και μουράτι͜αΣτιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Άρης Μιχαηλίδης, Βίκη Μιχαηλίδου
Ίμερα¹ μ’, εροθύμεσα [Ν’ αηλί εμέν!] ν’ ελέπω τ’ οσπιτόπα σ’ [Ούι, ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν!] Ν’ ελέπω τον Καστρόλιθο² σ’, [Ν’ αηλί εμέν!] και -ν- όλι͜α τα παρχαρόπα σ’ [Ούι, ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν!] Ση Λευκενί³’ τ’ ορμίν αφκά [Ν’ αηλί εμέν!] οι παρχαρέτ’ ποτίζ’νε [Ούι, ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν!] Κι ο τσ̌ιαλαλής με το σιρίν [Ν’ αηλί εμέν!] σην Ίμεραν γυρίζ’νε [Ούι, ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν!] Αρ’ έ͜εις υείαν, νε Ζούμωτρε³, [Ν’ αηλί εμέν!] και σον καλόν ’κι λες με [Ούι, ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν!] Αν πάω και ξαν έρχουμαι [Ν’ αηλί εμέν!] «Καλώς έρθες!» μη λες με [Ούι, ν’ αηλί και βάι ξαν εμέν!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αφκά | κάτω | ||
| γυρίζ’νε | γυρίζουν | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έρθες | ήρθες | ||
| εροθύμεσα | νοστάλγησα | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ξαν | πάλι, ξανά | ||
| ορμίν | ρυάκι, ρεματιά | ||
| οσπιτόπα | σπιτάκια | hospitium<hospes | |
| παρχαρέτ’ | οι άνθρωποι που παραθέριζαν στα παρχάρια | ||
| παρχαρόπα | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | παρχάρια + -οπα (υποκορ.) | |
| ποτίζ’νε | ποτίζουν, δίνουν σε κπ να πιει | ||
| σιρίν | κοπάδι | sürü | |
| τσ̌ιαλαλής | τσοπάνος | Celâl/Jalāl | |
| υείαν | υγεία |
¹ Σημ. Ολουτζάκ [Olucak], κωμόπολη στην επαρχία Κιμισχανάς [Gümüşhane] της Τουρκίας ² Λόφος απέναντι από το χωριό της Ίμερας ³ Παρχάρια της Ίμερας
