Προβολή Τραγουδιού

Πόσα φοράς

Πόσα φοράς με τα δάκρυ͜α
εγώ έκχ̌α κι ενίφτα;
Πόσα φοράς ’κ’ εχώριζα
ημέραν ας ση νύχταν;

Για πέτε με για βάσανα,
για πέτε με για πόνια
Εδέβα αδά σον κόσμον
μαύρα κι άχαρα χρόνια

Άτυχον έρθα σον κόσμον,
μικρίκον ορφανίγα
Όθεν μερέα εκλώστα,
τα στράτας ι-μ’ ’κ’ ενοίγαν

Πάντα με τ’ «αχ» και με το «βαχ»
και καριπλανεμένον
Σ’ οσπίτ’ καμίαν ’κ’ έφαγα
φαΐν μαγειρεμένον

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αδά	εδώ
εδέβα	(για τόπο) πέρασα, διέσχισα (για χρόνο) πέρασα	διαβαίνω
εκλώστα	γύρισα, επέστρεψα
έκχ̌α	έχυσα
ενίφτα	νίφτηκα, πλύθηκα
ενοίγαν	ανοίχθηκαν
έρθα	ήρθα
εχώριζα	χώριζα, ξεχώριζα, ξεδιάλεγα
’κ’	δεν	ουκί<οὐχί
καμίαν	ποτέ
καριπλανεμένον	ξένος, μοναχικός, φτωχός, ανήμπορος	garip/ġarīb
μερέα	μεριά
μικρίκον	μικρούλης/α/ικο
όθεν	όπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όθεν μερέα	όποια μεριά/πλευρά
ορφανίγα	ορφάνεψα
οσπίτ’	σπίτι	hospitium<hospes
πέτε	πείτε (προστ.)
πόνια	(ονομ.) πόνοι, (αιτ.) πόνους
στράτας	δρόμοι (ονομ.), δρόμους (αιτ.)
φοράς	φορές