Κάποτε φορείς κόκκινα, κάποτε γερανέα

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Κάποτε φορείς κόκκινα,
κάποτε γερανέα
Έκαψες το καρδόπο μου
’ποίκες ατο μανέαν

Θεέ μ’, δος μα υπομονήν
ντο είχα ετελέθεν
Σ’ όλια τα τέρτι͜α άντεξεν
ση σεβντάν ’κ’ εκανέθεν

Η φοτά σ’ και τα τσ̌αρούχι͜α σ’
αφόρετα, γενία
Φόρ’ ατα κι έλα μετ’ εμέν
’κι θα ζούμ’ αλλομίαν

Όλα τα ραχ̌ι͜ά λάσκουμαι
και -ν- όλια τα χωρία
Τ’ αρνί μ’ κανείς ’κι ομοίασεν
να παίρω παρ’γορίαν

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αλλομίαν	άλλη μια φορά
ατα	αυτά
γενία	καινούρια	yeni
γερανέα	γαλάζια
δος	δώσε
δος μα	δώσε μου
εκανέθεν	έφτασε, ήταν αρκετό
ετελέθεν	(αμτβ.) τελείωσε, εξαντλήθηκε, μτφ. πέθανε
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
καρδόπο	καρδούλα
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
λάσκουμαι	περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι	ἀλάομαι/ηλάσκω
μανέαν	καπνιά, μαυρισμένος/η/ο από καπνιά
μετ’	μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος)
όλια	όλα
ομοίασεν	έμοιασε
παίρω	παίρνω
παρ’γορίαν	παρηγοριά
’ποίκες	(εποίκες) έκανες, έφτιαξες	ποιέω-ῶ
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
σεβντάν	αγάπη, έρωτα	sevda/sevdā
τέρτι͜α	καημοί, βάσανα, στενοχώριες	dert
φόρ’	(προστ.) φόρεσε
φοτά	μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά	futa
χωρία	χωριά