Προβολή Τραγουδιού
Χριστέ πατέρα μου και Παναΐα μάνα |

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης
Και νε Χριστέ πατέρα μου και Παναΐα μάνα Αούτα τα τερτόπα μου πώς να ’ποίν’να κι εχάν’να; Τ’ οσπίτ’ν εθε απέσ’ σ’ ορμάν’ φύλλα καπλαεμένον Άμον τ’ εμόν το καρδόπον τερτόπα φορτωμένον Ομμάτι͜α κι ομματόκλαδα οφρύδι͜α πογιαμάδες Σ’ εσέν κουρπάν’ να ’ίν’ντανε δεκαοχτώ γιοσμάδες Ανάθεμα τ’ οσπιτόπο σ’, άναυα τα εικόνας Εγώ ’θάρρ’να τ’ εμόν είσαι εσύ είσαι τη χώρας
Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
---|---|---|---|
άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
άναυα | εκτός (από) | άνευ | |
αούτα | αυτά | ||
απέσ’ | μέσα | ||
γιοσμάδες | κομψοί, λεβέντες νέοι | yosma | |
εθε | του/της | ||
εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
εχάν’να | έχανα, έδιωχνα | ||
’θάρρ’να | (εθάρρ’να) θαρρούσα, πίστευα, νόμιζα | ||
’ίν’ντανε | γίνονται | ||
καπλαεμένον | καλυμμένο, επικαλυμμένο | kaplamak | |
καρδόπον | καρδούλα | ||
κουρπάν’ | θυσία | kurban/ḳurbān | |
ομμάτι͜α | μάτια | ||
ομματόκλαδα | ματόκλαδα | ||
ορμάν’ | δάσος | orman | |
οσπίτ’ν | σπίτι | hospitium<hospes | |
οσπιτόπο | σπιτάκι | hospitium<hospes + -όπον | |
οφρύδι͜α | φρύδια | ||
Παναΐα | Παναγιά | ||
πογιαμάδες | βαφές μτφ. βαμμένα | boyama | |
’ποίν’να | (εποίν’να) έκανα, έφτιαχνα | ποιέω-ῶ | |
τερτόπα | (υποκορ.) καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
χώρας | ξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς |