Ραχιά, λαγκάδια και κλαδιά

Προβολή Τραγουδιού

Καλλιτέχνες: Γιώργος Σοφιανίδης, Μιχάλης Καλιοντζίδης

Ραχ̌ι͜ά, λαγκάδι͜α και κλαδιά,
ανοίξτεν θα περάνω
Ωρι͜άσον παίρετε άψιμον
όντες αναστενάζω

Ανάθεμα, θα βλαστημώ,
μάνα μ’, την ξενιτείαν
Έσπρυνανε τα μαλλόπα μ’
’μαύρυνεν η καρδία μ’

Απάν’ και σα ψηλά ραχ̌ι͜ά,
δεντρόπα φυλλωμένα,
κλίστεν κα’ τα κλαδόπα σουν
και κλάψ’τεν για τ’ εμένα

Σαράντα δύο ποτάμι͜α,
εφτά ραχ̌όπα χ̌ι͜όνι͜α
’Κ’ ευτάγ’νε, μάνα μ’, να χάν’νε
τη καρδι͜άς ι-μ’ τα πόνι͜α

Γλωσσάρι

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
ανοίξτεν	(προστ.) ανοίξτε
απάν’	πάνω
άψιμον	φωτιά
δεντρόπα	δεντράκια
έσπρυνανε	άσπρισαν
ευτάγ’νε	κάνουν, φτιάχνουν	εὐθειάζω
’κ’	δεν	οὐκί<οὐχί
κα’	κάτω
κλαδόπα	κλαδάκια
κλίστεν	(προστ.) σκύψτε, κλίνετε
μαλλόπα	μαλλάκια
’μαύρυνεν	(εμαύρυνεν) μαύρισε
όντες	όταν
παίρετε	παίρνετε
περάνω	περνάω
πόνι͜α	πόνοι
ραχ̌ι͜ά	ράχες, βουνά
ραχ̌όπα	ραχούλες, βουνά
σουν	σας
χάν’νε	χάνουν, παύουν να έχουν, διώχνουν
ωρι͜άσον	(προστ.) πρόσεξε, φύλαξε, φυλάξου